"Kaygılarım meraklarımı yedi. Korkularım keşiflerimi yuttu. Sana verdiğim sözleri tutamadım. Sana bu gece kırılmış heveslerinden sarılıyorum.
Beni affetmediğini biliyorum.. "
Parmağımdaki nesneleri çıkardım, ortasından başladım yine bu cümleyi kurmaya. Seninle aynı hayata sığmak için kitaplarımı gönderdim, azaldım. Sen kitaplarla değil de duyduklarıyla yetinen iyi kalpli, iyi bir insansın, ben değil.