Kafka'dan Kafka'ya sözleri ve alıntılarını, Kafka'dan Kafka'ya kitap alıntılarını, Kafka'dan Kafka'ya en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Dil ancak boşlukla birlikte başlar; hiç bir doluluk, hiçbir kesinlik konuşmaz; kendini ifade edende temel bir şeyler eksiktir. Olumsuzlama dile bağlıdır. Başlangıç noktasında, bir şey söylemek için konuşmam, tersine konuşmayı talep eden bir hiçtir, hiç konuşmaz, hiç varlığını sözde bulur ve sözün varlığı hiç değildir.
Çünkü yazmak gececil şeydir; kendini karanlık güçlere bırakmak demektir, aşağıdaki bölgelere inmek, kendini saf olmayan kucaklaşmalara teslim etmektir.
"- ( ... )
- Peki, niçin tek bir konuşan var, tek bir söz, görünüş öyle olmasa da, ikisi birden onu adlandırmayı başaramazlar mı hiç? Onu söyleyebilmek için en azından iki kişi olmak gerekir.
- Biliyorum. İki kişi olmamız gerek.
- Ama niçin iki? Tek bir şeyi söylemek için niçin iki söz?
- Çünkü onu söyleyen, her zaman başkasıdır."
Sözcük eyler, ideal bir güç olarak değil, tersine karanlık bir güç olarak, şeyleri zorlayan, onları kendileri dışında gerçekten mevcut kılan bir yakarı olarak...
"Bu şey sevilmeye layık." Kafka burada, belli bir gurur da duyarak, kendi kalbini, yadsımaya hazır olmadığı bu parçayı, onu hiç kuşkusuz hiçlikle yıkılmış, süpürülmüş bir varlık gibi kendi bilincine varmaya zorlayan bu kaygı ve işkence yazgısını dile getiriyordur; demek oluyor ki bu, onu titreten korkunç bir şeydir ama bir yandan da, sevgi ya da arzu söz konusu merkezmiş gibi, içdaralmasının saf mahremiyetiymiş gibi onu bir o kadar sevilmeye layık biri kılıyordur.
Sanat öncelikle mutsuzluğun bilincidir, onun giderilmesi değil.
Kafka'nın katı tutumu, yapıtın gerekliliğine olan sadakati, mutsuzluğun gerekliliğine olan sadakati onu, yaşamın hayal kırıklığına uğrattığı birçok zayıf sanatçının hoşnutluk duyduğu şu kurmacalar cennetinden esirgemiştir.