Eylül ayı, benim için verimsiz geçti, ancak üç kitap okuyabilmişim o kadar yani. Ekim ayının daha verimli, daha fazla kitap okuyarak geçmesi temennisiyle yorumuma başlıyorum.
Ekim ayının ilk kitabı konusu ile ilk başta ilgimi çekmişti ve elime geçtiği gibi de bekletmeden okudum.
Değişik bir konusu var : Asperger sendromlu bir kız ve kalbinin etrafındaki kabukları kırmak için uğraşan, kronik hastalığı olan bir çocuk..
Alvie Fitz, yıllarını ilaç içmekle ve doktorların, sosyal görevlilerin verdiği kötü tavsiyelerle geçirmiş, kendisinin ise istediği tek şey on sekiz yaşına kadar dayanıp sonunda özgürlüğünü kazanması. Stanley ile yollarının kesişmesi ile Alvie’nin vazgeçmediği düzeninde çatlaklar oluşmaya başlıyor.
Değişik bir kurguydu. Ama yani ne çok iyi ahım şahım ne de çok kötü bir kitaptı. Ortalama bir kitaptı benim için açıkçası.
