Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.13
Kalpazanlar
André GideEn Yeni Kalpazanlar Yorumları ve İncelemeleri
En Yeni Kalpazanlar sözleri ve alıntılarını, en yeni Kalpazanlar kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Yazıldığı dönem için klasik roman anlayışına tamamen yenilikçi bir tarz katan bir eser. Ayrıca işlediği konular nedeniyle de dönemin etik kurallarına tamamen aykırı bir kitap. Eşcinsellik, yasak aşk, zina konuları ele alınarak aile hayatındaki ahlak etikleri sorgulanmış. Kahramanlar ve de bu kahramanlar arasındaki ilişkiler oldukça fazla. Yazarın hakkını vermek gerekir. Çünkü bu kahramanlar arasındaki bunca olay örgüsü ustaca işlenmiş. Kahramanların hepsi birbirini bir şekilde aldatmaktadır. Kitabın Katolik kilisesi tarafından yasaklanmasına şaşmamalı.
Kalpazanlar
I. Dünya Savaşı ertesi, Paris, yazarlar, öğrenciler, sanat, edebi tartışmalar, salon adamları, kumar, kalpazanlık, sahtelik, aykırı kişilikler, ilişkiler, aileler, sırlar, adalet...
Andre Gide’in 1925 yılında yayınladığı “Kalpazanlar” anlatı içinde anlatı, deneme içinde deneme, kitap içinde kitap, film içinde film. Sürekli birbirine dolanan olaylar sarmalını Gide günlükler ve mektuplar ile desteklemiş. Bir romanın yazılırken yaşanması, yaşanırken yazılması da denebilir.
Kalpazanlar yoruyor insanı. Öyle ki kitabın yarısını geçmişken tekrar tekrar başa dönmeler, ara okumalar gerekebilir. İnsan sonlara doğru kimin kim olduğunu, kiminle neler yaşadığını unutuyor.
Kitap ilerledikçe ortaya çıkan olay örgüsünde o kadar çok sayıda kesişme var ki, insanın hep bir şeyleri geride unutmuşçasına ardına bakmaması imkansız. 10/9
Birey, yeterince özgür olup dilediğini sakınmadan ne kadar yaşarsa toplumun da o derecede özgürleşeceğini savunan Gide’in ‘genel ahlak’a karşıt görüşleri gibi roman yazarlarına ve yazın sanatına dair yönelttiği eleştirileri de sıklıkla hissediliyor Kalpazanlar’da.
Klasikleşmiş roman türünün çok dışında, postmodern bir ürün. Gide bir yandan romanın konusunu okuyucuya aktarırken diğer yandan yarattığı kahramanı Edouard’ın günlüğüyle, romanının yazılış sürecinin nasıl geliştiğini, adının neden Kalpazanlar olduğuna kadar anlatmış okuyucusuna. Bu günlük sayesinde olayların akış sürecinde belirsiz kalan yerler de açıklığa kavuşuyor ayrıca.
İnsan ilişkileri ve ahlaki değerler hakkında farklı düşünceler geliştirilip üzerine tartışılacak bir kitaptı benim için.
Yine bana göre en değerli sahnesi de “La Bourgogne” kazası idi. Bir yanını Bourgogne’la batıran Lilian’ın hissiz dünyasını bu kazada yaşananlarla bütünleştirip betimlemesi unutulmayan kitap kesitleri içinde yerini aldı bende.
"Bir romancı uyduruyorum, onu temel kişi olarak koyuyorum; kitabın konusu da, bir bakıma, gerçeğin ona sunduğu şey ile onun bu gerçekle yapmak istediği şey arasındaki çarpışmanın ta kendisi." diyor 197. sayfada Bay #andregide ki siz bana sorsanız #kalpazanlar bize ne anlatıyor diye, cevabım da tam olarak bu olur. Konusu özgün zaten ama ben yazarın seçtiği karakterleri de oldukça ilginç buldum. Söylemeye gerek var mı bilmiyorum, Nobel soslu... =)
Üzgünüm Andre Gide
Bu kitabı henüz okumadıysanız, bir süre daha beklemeniz yerinde olacaktır. Nobel ödüllü bir yazar, diyerek merak edip okumak isteyeceksiniz ama;
Kimi eleştirmenlere göre yazarın kurgusundaki eksikliklerden midir? ,
İçine çeken bir olay örgüsü yerine, yer yer serpiştirilmiş bazı edebi söylevlerle ahengini sağlanmaya çalışılmasından mıdır?,
Bilmem ama bana, okunuşu zor ve sonunda akılda kalan pek fazla şey bırakmayan bir kitap gibi geldi.
Nobel ödüllü bir yazarın kitabına kötü diyecek cüreti kendimde bulamam ama; elinizde henüz okumadığınız dünya klasikleri varken, ya da Fransız, Alman, Rus vs. edebiyatlarını halletmeden okunmaması gereken bir kitap gibi duruyor.
408 syf.
6/10 puan verdi
Kitap şekilsel yönden bakıldığında göz kamaştırıcı. Yazar çağdaş Fransız romanının kurucularından ayrıca Nobel kazanmış, bilindik türden farklılık gösteren bu romanında da aykırı görüşlerini cesurca kaleme almış, bir de üzerine roman yazımı konusunda okuyucuya bilgiler veriyor.
İçerik yönünden baktığımda çok da başarılı bulmadım. Anlatım yönünden oldukça dağınık bir roman, konu bütünlüğü tam sağlanamamış. Cesur görüşlerini savunmak uğruna bazı bölümlerde gerçekçilikten uzaklaşılmış (örneğin dayısına sığınan çocuğun annesi bir bakışta üvey kardeşi ile oğlu arasındaki ilişkiyi anlıyor ve bundan mutlu oluyor).
Kitabın kalpazanlıkla ilgisini sadece piyasaya sahte para süren küçük çocuklarla kurabildim herhalde buradan geliyor ismi.