Kamusal Eğitime Tehdit Dershaneler
Kemal İnalTürkiyede özel dershaneler epeydir eğitimin en büyük sorunlarından biri. Evet, dershaneler bir neden değil, sonuç. Eğitimde niteliği ve eşitliği gözardı eden politikaların bir sonucu. Daha çok sınav odaklı eğitim sisteminin yarattığı sözde bir çözüm. Piyasadaki aktörlerin, yani kapitalist işverenlerin buldukları bu çözüm, Türkiye eğitim sisteminin hiçbir sorununa çare olamadı, olamıyor. Milyonlarca öğrencinin dershanelere gitmesine, onca para, zaman ve emek harcamasına rağmen eğitimdeki sorunlar giderilemedi. Dershanelerin kazandırdığı test kültürü, soru çözmede pratiklik ve yan/kestirme yollarla çözüme en kısa sürede gitme, öğrencilerin ne fen ve matematik bilgisini artırdı ne anadilini kullanma becerisini geliştirdi ne de sosyal değerler kazanmasını sağladı.
Elbette tek suçlu dershaneler değil. AKP hükümeti ulusal eğitime ayrılan bütçenin her sene artırıldığını iddia etse ve derslikleri son teknoloji ile donatsa da, kamusal eğitim hemen her noktada dökülmeye devam etti. Derslikler hâlâ çok kalabalık, öğretmen maaşları hâlâ çok düşük, birçok okul çeşitli donanımlardan hâlâ yoksun, okullar arasında kalite farkı hâlâ çok yüksek, yabancı dil öğretimi hâlâ çok yetersiz, bilgi ve değer öğretimi hâlâ çok geride...
Dershaneler konusunda AKP hükümeti ile Cemaat arasında yaşanan kısır tartışma "kapatırım-kapatamazsın" noktasında takılıp kaldı ve dershanelerin neden kapatılması gerektiğine veya gerekmediğine dair kamuoyuna nesnel hiçbir analiz sunulamadı. Arz-talep yasalarından, dershanelerin yarattığı "sözde" fırsat eşitliğinden, bu kuruluşların öğrencilere kazandırdığı güya nice olumlu davranıştan bahseden çevreler, dershanelerin çözümden ziyade sorunun en önemli parçalarından biri olduğunu göremedi. Dershaneler yaygın öğretmen emeği sömürüsü, güvencesiz istihdam, zorlu çalışma koşulları, velilerin cebinde yarattığı delik, kamusal eğitim üzerinde oluşturduğu baskı gibi birçok sorunun yaratıcısı.
Elinizdeki kitap, hem dershanelere ilişkin siyasal tartışmanın derinliklerine inip oluşan tutarsızlık ve çelişkileri ele alıyor hem de dershanelerdeki çok önemli bir soruna, yani öğretmen emeği sömürüsüne dikkat çekiyor. Haliyle çalışmanın derdi, pedagojik bir konunun kısır ve tutarsız siyasal tartışmalar içinde kaybolmasının önüne geçip, meseleyi alabildiğine nesnel bir zeminde, akademik boyutta tartışabilmek. Milyonlarca öğrencinin gittiği bu kuruluşların devasa bir sektöre dönüşüp cemaatlerin değirmenine su taşıdığı, halkın bu konuda müthiş çaresiz bırakıldığı, sınav odaklı eğitim sisteminin hiçbir yerde işlemediği açık. Bu kitap, konuya dair yaşanan sessizliği, dönen dolapları ve çaresizliği bozmaya yöneliktir.
Türler:
384 sayfa
Yazar Hakkında
Kemal İnalYazar · 10 kitap
1964, İzmir doğumlu. Sosyoloji ve pedagoji öğrenimi gördü. 1989’da Ankara Üniversitesi’nde eğitim alanında asistan olarak başladığı akademik hayatına DTCF Antropoloji Bölümü’ndeyken istifa edip 3 yıl Fransa’da yaşadı. 2006-2007 arasında Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyoloji bölümünde, 2007-2016 arasında da Gazi Üniversitesi İletişim Fakültesi’nde çalıştı. 1 Eylül 2016 tarihinde 672 sayılı KHK ile işinden hukuksuz biçimde ihraç edildi ve yurt dışında iş bulduğu üniversitelerde çalışması pasaportuna el konulmak suretiyle engellendi. “Zil ve Teneffüs” ile “Eleştirel Pedagoji” dergilerini çıkardı ve yönetti. 2016’da, Mexico’da yer alan “Instituto McLaren de Pedagogia Critica”dan Türkiye ve dünyada eleştirel pedagojinin geliştirilmesindeki katkılarından dolayı uluslararası ödül aldı. İngiltere menşeli “Journal for Critical Education Policy Studies” adlı derginin editörleri arasında yer almaktadır. Ağırlıklı olarak eğitim sosyolojisi, çocukluk sosyolojisi, medya okuryazarlığı, dil ve politika ilişkisi olmak üzere çeşitli alanlarda çok sayıda ulusal ve uluslararası kitabı ve makalesi yayımlandı. Halen “Alternatif Eğitim” dergisinin editörlüğünü yürütmekte ve serbest çalışmaktadır.
Önce Gazi Üniversitesi İletişim Fakültesi’nden KHK ile ihraç (2016) ve ardından mahkeme kararıyla Hacı Bayram Veli (HBV) üniversitesinden ilişiği kesilen (2024) akademisyen. 2020-2023 arasında Hamburg Helmut Schmidt Üniversitesi pedagoji bölümünde dersler verdi. Lisansını Ege Üniversitesi Sosyoloji bölümü, yüksek lisansını ODTÜ sosyoloji bölümü ve doktorasını Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesinde yaptı. Fransa’da kendi alanında çalışmalar gerçekleştirdi (201-2004). Ankara Üniversitesi (EBF ve DTCF), AİBU (Sosyoloji), Gazi ve HBV üniversitelerinde öğretim üyesi olarak çalıştı. Kendi alanına (eleştirel pedagoji) dair çeşitli dergiler çıkardı ve yönetti, günlük gazetelerde eğitim üzerine köşe yazarlığı yaptı. Çalışmaları ağırlıkla eleştirel pedagoji, Türkiye eğitim sisteminin ideolojik ve politik eleştirisi, ders kitapları ve müfredat, dershaneler, çocukluk sosyolojisi ve tarihi, medya okuryazarlığı, öğretmenlik, Kürtçe dili, İslam din eğitimi, toplumsal hareketler (Gezi) üzerinedir. İngilizce ve Fransızcadan çok sayıda kitap ve makale çevirdi. Çalışmalarından bazıları şöyledir: Eğitim ve İktidar-Türkiye’de Ders Kitaplarında Demokratik ve Milliyetçi Değerler (Ankara: Ütopya Yayınevi, 2004); Neoliberal Transformation of Education in Turkey. Political and Ideological Analysis of Educational Reforms in the Age of AKP, der. Kemal inal ve Güliz Akkaymak, (New York: Palgrave MacMillan, 2012); Kamusal Eğitime Tehdit: Dershaneler, der. Kemal İnal ve Samet Baykal (İstanbul: Ayrıntı Yayınları, 2013); The Gezi Revolt. People’s Revolutionary Resistance against Neoliberal Capitalism in Turkey, der. Ulaş Başar Gezgin, Kemal İnal, and Dave Hill (Brighton: Institute for Education Policy Studies; 2014); Medya Okuryazarlığı (Ankara: Ütopya Yayınları, 2023, 3. Baskı); OHAL’de Hayat. KHK’liler Konuşuyor, der. Kemal İnal, Efe Beşler ve Batur Talu, (İstanbul: Belge, 2018); Öğretmen ve İktidar. Öğretmenliğin İnşasında Özneleşme, Çelişki ve Dönüşüm (Ankara: Töz Yayınları, 2019).
