Kara Güneş - Depresyon ve Melankoli
Julia KristevaEn Eski Kara Güneş - Depresyon ve Melankoli Sözleri ve Alıntıları
En Eski Kara Güneş - Depresyon ve Melankoli sözleri ve alıntılarını, en eski Kara Güneş - Depresyon ve Melankoli kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Canlı bir ölümü yaşarım, kesilmiş, kanayan, cesetleşen et, yavaşlayan ya da askıya alınan ritim, acının içinde silinen ya da şişen, tükenen zaman... Ötekilerin
anlamında mevcut olmayarak, naif mutluluğa yabancı, eğreti bir halde, çöküntüm sayesinde üstün, metafizik bir zihin açıklığı kazanırım. Zaman zaman, yaşamın ve ölümün sınırlarında, Varlığın anlamsızlığına tanık olmanın, bağların ve
varlıkların saçmalığını açığa çıkarmanın kibirli duygusunu yaşarım.
Sayfa 12 - BağlamKitabı okudu
Konuşan varlık için yaşam anlamı olan bir yaşamdır. Hatta yaşam anlamın doruğunu oluşturur. Bu yüzden, yaşamın anlamı yitirildiğinde, hayatını kaybetmek güç değildir: Anlam koptuğunda yaşam tehlikededir. Depresif kişi kuşkucu anlarında felsefecidir ve Varlığın anlamına ya da anlamsızlığına ilişkin en rahatsız edici sayfaları Heraklitos'a Sokrates'e ve daha yakınımızdaki Kierkegaard'a borçluyuz.
Sayfa 14 - BağlamKitabı okudu
burada, bizi sorgulamaktan
vazgeçmeyecek olan bilmecemsi bir paradoksla karşı karşıyayız: Kayıp, yas, yokluk, imgesel edimi tetikliyor ve onu tehdit ettiği ve yıprattığı oranda sürekli olarak besliyorsa da, yapıt fetişini kuran şeyin, bu harekete geçirici kederin yadsınması olduğu da kayda değer. Melankolinin tükettiği sanatçı, aynı zamanda, onu kuşatan simgesel vazgeçişle savaşmak konusunda en inatçı kişidir... Ölüm darbesini indirene dek, ya da bazıları için, kayıp nesnenin hiçliği karşısında nihai zafer olarak intihar kendini dayatana dek...
Sayfa 17 - BağlamKitabı okudu
Narsisistik depresyonun bu türünü yaşayan kişi için gerçekte hüzün tek nesnedir: Daha tam bir ifadeyle,
başka bir nesnenin yokluğu nedeniyle, bağlandığı, evcilleştirdiği ve gönül verdiği bir nesne ikamesidir. Bu durumda,
intihar bir örtülü savaş edimi değil, hüzünle, ve hüznün ötesinde, -hiçliğin, ölümün vaatleri gibi- hiçbir zaman dokunulmayan, hep başka yerdeki o imkânsız aşkla bir birleşme edimidir.
Sayfa 21 - BağlamKitabı okudu
Umutsuz kişi olumsuzlamanın ortadan kalkmasıyla aşırı bir zihin açıklığı kazanır. Mecburen keyfi olan anlamlı bir
sekans ona ağır, şiddetli bir biçimde keyfi görünür: Onun saçma olduğunu düşünür, anlamı yoktur. Hiçbir sözcük,yaşamın hiçbir nesnesi, bir anlam ya da göndergeyle tutarlı ve aynı zamanda ona uygun bir zincirleme bulmak için
elverişli değildir.
Sayfa 66 - BağlamKitabı okudu
İçinde yaşadığımız zamanın söylemimizin zamanı olduğu göz önüne alınırsa, melankolik kişinin yabancı, yavaşlayan, ya da dağılan sözü, onun merkezsiz bir zamansallık içinde yaşamasına yol açar. Bu zamansallık akmaz, önce
/sonra vektörü tarafından yönetilmez, bir geçmişten bir amaca doğru yönlendirilmez. Yoğun, ağır, ve kuşkusuz
fazla acı ya da fazla sevinçle yüklü olduğu için travmatik bir an, depresif zamansallığın ufkunu kapatır ya da daha doğrusu, her türlü ufku ve perspektifi ortadan kaldırır. Geçmişe
saplanmış, aşılmaz bir deneyimin cennetine ya da cehennemine gerileyen melankolik kişi tuhaf bir bellektir: Her şey
geçip gitti, der gibidir, ama ben o geçip giden şeye sadığım, ona çivilenmişim, bir devrim olanağı yok, gelecek yok...
Sayfa 76 - BağlamKitabı okudu
Duyum yokluğu, acı kaybı ya da kederin içinin oyulması: Her ne kadar fiziksel
ve duyumsal nitelik taşısa da bu "ölü varlığın", aynı zamanda amansız bir çaresizliğin bulutsu düşüncesi, şekilsiz
bir imgelemi, karmakarışık bir temsili olduğuna ilişkin, kendisi de neredeyse fiziksel olan bir algıya eşlik eden mutlak, mineral, yıldızsı bir uyuşukluk. Ölümün varlığının gerçekliği ve kurgusu. Cesetleştirme ve yapıntı. Her şeye karşın
gizlice tümgüçlü olan mutlak iktidarsızlık.
Sayfa 92 - BağlamKitabı okudu
Güzel hüzünlü olabilir mi? Güzelliğin geçicilikten ve dolayısıyla yastan ayrılmaz bir tarafı var mıdır? Yoksa güzel nesne, ölümden sonra hayatta kalınabileceğine, ölümsüzlüğün mümkün olduğuna tanıklık etmek için yıkımlardan ve savaşlardan sonra bıkıp usanmadan geri gelen midir?
Sayfa 119 - BağlamKitabı okudu
İnatçı depresyonları örten kadınsı süsler gibi, güzellik kaybın hayranlık yaratan yüzü olarak ortaya çıkar, kaybı yaşatmak için başkalaştırır.Kaybın bir yadsınması mı? Olabilir: O zaman böyle bir güzellik fânidir ve ölümde tükenir, sanatçının intiharını dizginleyemez ya da tam göründüğü anda belleklerden silinir. Ama yalnızca bu değil.
Sayfa 121 - BağlamKitabı okudu