Polisiye türünün mucidi ve gotik kurgunun ustalarından sayılan ve benim de 'Kuzgun' şiiriyle adını duyduğum Edgar Allan Poe'u yıllardır eserleri ve kişisel hayatı açısından merak edip üzücü şekilde şimdiye dek deneyimleme fırsatı bulamamıştım. En sonunda bir yerden başlamak gerek düşüncesiyle beş öyküden oluşan Kara Kedi kitabını okuyabildim. Korku ve gerilim temalı her beş öyküsü de birbirinden konuca oldukça farklı olsa da hepsinin ortak özelliği okuru yarattığı sıra dışı gizem ögesiyle kendine çekip öykü bittikten sonra okuru düşünmeye itmesiydi. Kendim adına konuşmak gerekirse kısacık olan her bir öykü ardına uzunca bir süre öyküyü zihnimde değerlendirerek Poe'nun akılalmaz ve dahiyane zihnine ortak olmaya çalıştım. Benim bu oldukça akıcı anlatıma sahip olan kitapta en sevdiğim öyküler Kara Kedi ve Metzengerstein oldu. Kitabı tüm o eşsiz öyküler sayesinde kendini uçsuz bucaksız bir düşünce sarmalında bulmaktan hoşlanacak herkese gözüm kapalı önerir, şimdiden herkese iyi okumalar dilerim. Ek olarak da kitabı güzel bir Poe çalma listesi eşliğinde okumanın kitaptan alınacak zevki taçlandıracağını da belirtmeden geçemeyeceğim. :)
