Kara Kedi Edgar Allan Poe
-
Baskı Tarihi:2012
-
Sayfa Sayısı:116
-
ISBN:9786058667914
-
Çeviri:Bilge Ceren Şekerciler
-
Yayınevi:Kolektif Kitap
-
Kitabın Türü:
Cidden okurken çok fazla dehşete -sahiden çok fazla- düştüğüm bir kitaptı. Luis Scafati'nin çiziminden kitabın içine yerleştirilmiş resimler cidden harika ötesiydi. Tüylerim ürperdi ya, enteresan bir kitaptı.
Yazarın öykülerinden oluşan bir kitap. Özellikle hasta ''deliler'' üzerinden oluşturulmuş öyküler fazlalıklı. Sadece iki öyküde gerilim yaşadım ama diğer öykülerinde delilerin özelliklerini, neler yaptıklarını okur gibi hissettim. Bu öyküleri delilerin tanıtımı için yazılmış öyküler gözüyle okudum.Bu sizi etkilemesin merak konusu yine ön planlı yazılmış öykülerdi.
Tanışmak açısından iyi bir kitaptı diyebilirim. Çeviride hiç bir aksaklık ile karşılaşmadım. Dili zaten çok akıcı geldi anlamadığım söz öbeği yoktu.
Edgar allen poe ilk polisiye yazarlarından tüm kitaplarını okudum herkese tavsiye ederim insanınntüylerini diken diken eden hikayeleri var hastalıklı insanları anlatır genelde onların anlamanın en iyi yolu bence bu yazarı okumak
Kara kedi, yazarın okuduğum ilk eseri. Kitap da alacakaranlık kuşağı tadında etkileyici ve gerilim dolu üç hikaye var. İlk hikaye olan kara kedide bir kedi sever olarak adamın kediye yaptıklarına sinir oldum. Ama sonda kedinin intikamı beni gülümsetti. İkinci hikaye olan kuyu ve sarkaç etkiyeciydi. Engizisyon tarafından idama mahkum edilen adamın yasadıkları ürperticiydi. En etkileyici ve gerilimli olanı ise diri diri gömülmek adlı son hikayeydi. Yazarın verdiği diri diri gömülme örneklerinden ve insanın diri diri gömülme anında hissettiklerini anlattı kısmından çok etkilendi, ürperdim. Gerilim sevenlerin okumasını tavsiye ederim.
Kitaptan 13 Alıntı
''Evet, ruhumda cinayet işlemiş olmanın azabı varken bile uyuyabildim!''
Kara Kedi, Edgar Allan Poe (Sayfa 125)
''O zaman diye mırıldandım dönüp giderken, gerçekler bazen hayal gücünden nasılda daha tuhaf olabiliyor.''
Sinirlerimin gerilmesine neden olan da, büzülüp kalmama neden olan da umuttu; işkenceye galip gelen umut, Engizisyon zindanlarında ölümü bekleyen mahkumların kulağına bile kurtuluşu fısıldayan umut.
Zıtlık Ruhu
İnsan yüreğinin en ilkel itkilerinden biri de zıtlıktır. İnsanın karakterine yön veren temel yetilerin ya da hislerin ayrılmaz bir parçası. Sırf yapmaması gerektiğini bilmesi dışında, hiçbir nedeni olmadığı halde, kendini alçakça ya da budalaca bir davranışı yüzlerce kez yinelerken bulmayan bir insan evladı var mıdır?
Orada beni bekle! Seni o boş vadide gelip bulacağim!
Ölmeden gömülmek kadar hem fiziksel hem de ruhsal açıdan acı veren bir başka olay daha olamayacağını iddia edebiliriz......
.....en kötü kısmı da ölecek olduğumuzu bilmek de eklenince, hala çarpmaya devam eden kalbimize en cesurları bile irkilten berbat ve dayanılmaz korku sarar.
Acının en korkunç uçlarına yığınlar içindeki insan değil, tek tek bireyler katlanır.
Ruhumun içine düşmüş gibi göründüğü hiçlikten anılar çıkarmaya çabalayıp durdum.
Hayvanların bencillikten uzak ve özverili sevgileri, insan denen varlığın değersiz dostluğunu ve pamuk ipliğine bağlı sadakatini tecrübe etmiş kişinin kalbine işler.
Artık karşı koymayı bırakmıştım, ama ruhumun acısı son bir uzun ve yüksek umutsuzluk feryadı kopardı.
