Karantina...
Dışardan bakıldığında kimilerine göre sadece bir kitap kimilerine göre sayfa yığını. Bana göre hiç biri. Karantina bu zamana kadar okuduğum tüm kitapları geride bıraktı. Bazı satırlarında gözlerim doldu bazı satırlarında gülümsedim. Ben bu kitapta Zeynep'le ağladım,düştüm, Onur'la yeniden ayağa kalktım, cesaretlendim. Mert'le olgunlaştım Burak'la güldüm. Birbirlerine sıkı sıkıya bağlı 4 arkadaşın hikayesi Karantina. Daha 3.perdesindeyim ama şimdiden çok şey öğretti bana. Karantina ile uyudum, karantina ile uyandım. Karantina ile güldüm, karantina ile ağladım. Karantina ile hayal kurdum, Karantina ile yaşadım kısacası.
Mahşerin binlerce atlısından biri oldum bende. Tüm o kaosların, tehlikelerin, kaçırılmaların, ortasından onlarla, Mahşerin dört atlısıyla birlikte yürüyerek çıktım. Ben bu kitabı sadece okumadım yaşadım aynı zamanda. Hayaller kurdurdu, bitti dediğim anda yeniden başladı. Ve anladım ki "her şey anını bekler."