Kardeş Mektupları
Sabahattin EyüboğluSözler ve Alıntılar
Atölyede yirmi kişi kadarız. Yarısı kız. Hayatımda ilk defa kızlarla aynı atölyede çalışıyor, aynı dershanede yan yana ders dinliyorum. On sekiz yaşına kadar Anadolu’da dolaşan gördüğü en büyük şehir, Kütahya, Artvin ve Trabzon’dan ibaret olan bir delikanlı için kızlarla dolaşmak ne kadar güzel şey. İnsanın içi bir hoş oluyor. Nazari dersler içinde en sevdiğim dersler estetikle mitoloji, bir türlü ısınamadığım da anatomi ve menazır. Estetikle mitolojiye Ahmet Haşim geliyor… Son dersinde bize Ogüst Kont’tan bahsedecekti. Bilmem nereden açıldı, uzun uzadıya yolda gördüğü bir sıpayı anlattı. Dünyada sıpadan güzel bir mahluk olamazmış! Sıpanın kulakları kadar yumuşak kulak, gözleri kadar gözler göz bulunmazmış! Sonra Amerikalı bazı kadınların giyimlerine geçti. “Mübarekler ne kadar güzel renkler seçiyorlar, kadın değil papağan dersin. En göz alıcı renklerden korkmuyorlar. Çingene pembesi üstüne acı badem yeşili. Cesaretlerine bayılıyorum.” dedi.
Anne, insan annesine "başım ağrıyor" dediği zaman başının ağrısı biraz geçer.
Sayfa 20 - İş Bankası Kültür Yayınları ~Sabahattin Rahmi Eyüboğlu'ndan annesine (Dijon'dan Trabzona)Kitabı okudu
Biz, en iyi zamanlarımızda, en olanaksız cennetlere âşığız. Coştuğumuz anlar, yaşamdan en çok uzaklaştığımız anlar oluyor.
Bütün evren başıma çökmüş, ben altında boynu bükük ve umutsuz inliyor gibiyim.
Gerçekten imtihanda öğrenciden istedikleri pek fazla. Hayat bu kadar istemiyor.
Bir aralık hocam, içimde bütün halk şarkılarımızı boyamak için bir heves uyandı...
Sayfa 101 - İş Bankası Kültür Yayınları ~Bedri Rahmi Eyüboğlu'ndan İbrahim Çallı'yaKitabı okudu
Örneğin, şiirde kompozisyon zorunluluğunu niçin kabul etmiyorsun? Niçin şiirlerin, istendiği kadar uzayabilir hissini veriyor? Acaba şiirin zaman içinde bir kuruluşu olması gerekmez mi? Yoksa insanın ruhu ve kafası onu nasıl kucaklayabilir?
Sayfa 151 - İş Bankası Kültür Yayınları ~Sabahattin'den Bedri'yeKitabı okudu