Bülbül gibi gülistan bostandan ayrı düştüm
İstemem altın kafes vatandan ayrı düştüm
Ey gam öldürme beni bu hicran gecesinde
Zira bir güneş yüzlü handandan ayrı düştüm
Gönül feryad ediyor karanlık gecelerde
Gamlıyam bir mah cemal sultandan ayrı düştüm.
Hicran ile ne hale geldiğimi soranlar
Sormayın ahvalimi ben candan ayrı düştüm.
Selim’i kınayanlar bilmez ıstırabımı
Şu canıma can katan canandan ayrı düştüm.
Selimi ( Yavuz Sultan Selim Han )
Mutluluk acıların ardından, kısacık zaman aralarında yaşanılmayı hak edilmiş huzurdur oğul; ama insan, mutluluğu kendine yakıştıramadığı, bundan suçluluk duyduğu, utandığı için, devamlı bir acının içinde tutmak ister kendini.
Düşmanımızın niyetini derhal anlayabilir ve tedbir alabiliriz; zira önyargıları, zaten düşmanlıklarının esas sebebidir. Ancak dostlarımızın önyargıları derinlerde gizlidir. Zorlu bir fitne peyda olmadıkça, dostumuzu, düşmanımızdan daha zor tanırız.