Kazanmak ve Kaybetmek
Cengiz AytmatovKazanmak ve Kaybetmek Gönderileri
Kazanmak ve Kaybetmek kitaplarını, Kazanmak ve Kaybetmek sözleri ve alıntılarını, Kazanmak ve Kaybetmek yazarlarını, Kazanmak ve Kaybetmek yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Kaybolmuş bir ruh gibi dolaşmaya başladım insanların arasında.
Tüm dünya canlanıvermişti birden. Her şey bizi karşılamak için acele ediyordu. Dağlar, tarlalar ve ağaçlar...
Rüzgâr yüzümüzü kamçılıyor, biz uçmamıza devam ediyorduk. Güneş pırıl pırıl gökyüzünde, gülüyorduk. Hava Pelin otu ve lâle kokuyordu. İçimize bu hürriyet havasını doya doya çekmek ne güzeldi.
Yolun, gökyüzünün ve mutluluğumuzun dışında hiçbir şey yoktu bizim için.
Kendi düşünceme göre, sağır olan ben değildim. Tabiat dilsiz olmuştu.
Tek bir ses bile yoktu.
Birden, merak ettim. Yüreğim bozulmamıştı daha. Tehlike yoktu.
Sadece yalnız kalmak, ne kimseyi görmek, ne de kimseye görünmek istiyordum. Diğer insanları bilmem ama, ben başım dertte olduğu zaman kimseyi görmek dertlerimi onlarla belli etmek istemem. Ayraca, kim ilgilenirdi benim derdimle. Sık dişini ve çağlayanla kadar, taşı kendi derdini.
Gerçek çoğu zaman güzeldir ama, ara sıra öyle acı olur ki, dinlemek işine gelmez insanın.
Karanlık, dağlarda yakaladı beni. Yıldızsız, insana sıkıntı veren bir geceydi.
Yeniden hayat bulmuştum sanki. İnsan gibi hissetmeye başladım kendimi. Günlük yolculuklarıma tüy gibi hafif bir yürek, yepyeni hislerle başlamıştım.
Kaybolmuş bir ruh gibi dolaşmaya başladım insanların arasında.
İnsan hayatında öyle anlar vardır ki, büyük bir insana aynen çocuk gibi sorumsuz hareketler yaptırır.
Kaybolmuş bir ruh gibi dolaşmaya başladım insanların arasında.
Hiç hoş değildir gizli şeyleri araştırmak. Mütecessis insanları gördükçe, kendi kendimden nefret ederim.
Başka bir hayat yaşamaya başlamıştım. Yüzeyde hiçbir şey değişmemişti. Hâlâ yalnızdım ama, yeniden doğmuştum sanki. Ve yüreğim uzun süren yalnızlık duygusundan kurtarmıştı kendini. Ondan evvel de insanlardan kaçmıyordum zaten. Oysa birinin sırtını sıvazlamak, iyi arkadaşlar edinmek, birlikte çalışmak, onların yardımını kabul edip, onlara yardım etmek, insan hayatındaki belirli bir boşluğu doldurmak için yeterli değildir.