#okudumbitti Benim Yorumum️
️Her şiir yazan şair değildir. Türlü varoluşsal sıkıntılar, buhranlar çeken üç şair: Hölderlin, Kleist ve Nietzsche. Şiirleri, sürekli bir bağırış ve ruh sıkıntısı çeker. Yalnızlık ve anlaşılamamak onların göğüslerine saplı bir hançer gibi durur. Nitekim Kleist kurtuluşu intihar etmekte bulur.
️Şiirleri çeviri olduğu için çok fazla içinize işlemeyebilir. Şiirlerinin çoğunu kendilerine yazmış gibiler. Kitabı okurken şiir yazmanın ne kadar zor ve sıkıntılı bir süreç olduğunu anlıyorsunuz. Onların şiirlerinde sevgiliye kavuşamama, aşk acısı çekme gibi temaları bulamazsınız. İçlerinde yuva yapmış şeytanla sürekli savaş hali vardır. Kulakları sağır eden bir bağırış. "Kurban et başını, bir kilit taşı gibi,
Tanrıların şimşeklerine karşı dur ve bağır: hadi vur!
Ve bırak baştan aşağı yarsınlar seni,
Bir nefes, bir tutam harç ve taş
Bu genç bağrı ayakta tutsun yeter ki"
️ Zweig'ın, novellalarının yanı sıra biyografi için yepyeni bir bakış açısı kazandırdığı aşikar.
️Hölderlin'in tüm duygularıyla yazdığı ama anlaşılamadığı siirleri.. Kleist'in derbeder hayatını muhteşem kurgulanmış ölümüyle anlam katmaya çalışması...Nietzche'nin Tanrı'yı kendi icimizde yarattığımız bir varlık olarak nitelendirip onu öldürmesi...
️ Üçü de yaşadığı hayatı kendine dar eden insanlar. Hakikaten savşçılar ama en çok kendileriyle(şeytanlarıyla) savaşıyorlar. Üçünün de sonu son derece trajik.Sanatı, şiiri ve felsefeyi seviyorsanız bu kitabı da seversiniz diye düşünüyorum.
Keyifli okumalar🤓
