Stefan Zweig Kendileriyle Savaşanlar
•Hölderlin •Kleist •Nietzsche'nin tarihsel kişiliklerinde ortak olan özelliklerini yaşama olan bağlılıklarını ve ayrılmalarını işlemiştir.
Hölderlin;
Wannsee'ye gider ve orada başına bir kurşun sıkar. Mezarı bir kır yolundadır.
"Kader en zayıfları alıp dışarı atar."
Heinrich Von Kleist;
Ölüme yalnız gitmeyip kanser hastası bir kadınla birlikte gitmeyi seçiyor.
"gel, iyi bir şey yapalım ve ölelim!" diyerek ilk silah patlar ve hemen ardından ikincisi gelir, ölüm yoldaşının tam kalbine, sonra da kendi ağzına Eli titrememiştir. Gerçek şudur ki: Ölmeyi yaşamaktan daha iyi becermiştir.
Nietzsche;
Via Alberto'nun dördüncü katındaki küçük bir oda çınlamaya başlar, bütün gökler pırıl pırıl titremekte, bütün gökyüzü değişiyor, başkalaşıyor... ah ne müzik ama:
Ve sonra tamamen başka bir yerde, başka bir odada hep karanlık, hep karanlık. Bir daha asla güneş yok, bir daha asla ışık yok, ne içerde var ne de dışarda.
