Kitabı elime aldıkça gülümsüyorum. Her bir sayfayı okumak ayrı bir keyif veriyor. En sevdiğim kısmı yazarın zihninin zenginliği, verdiği örneklerin bir araya gelince şiir gibi oluşu
Fanusun farkına var, esaretinin farkına var, hep korkma, yaşamak için cesur ol, ölümle barış ki hayatın anlamlı olsun, berrak bir için ses için canım, iç sesimiz, beynimiz, tekrarladıklarımız ve yaşadıklarımız, zihnimiz bir emir versin ve değişelim, görmek istediğimiz değişim olalım.
Yavaş yavaş yükseliyor sanki kitap. Önce farkının ve değişmek için istek kazanıyor sonrasında da harekete geçirecek seçilmiş cümleler ile zenginleşiyoruz. Bunun için seçimler yapmalı, önce hayal kurmalı, o hayalle hedef oluşturmalı, peki tüm bunlar ne için yapılmalı? Çaba ve hırs için mi? Hayır diyebiliriz bence bir ağızdan, burada da erdemler ile yolumuza devam edeceğiz o halde.
Kitabın sonuna doğru sanki bir dairede ilerlemiş ve başa dönmüş gibi hissettim. Sanki fanusa döndük. Onu gördük. Kendimize baktık, mizaç dedik. Kişilik ve kişiliğin değişebilirliğini öğrendik, bunun için de egomuzu görmemiz gerektiği ve onu tanımamız gerektiğini keşfettik. Ne görüyoruz, ne algılıyoruz, gerçeği nasıl isimlendiriyoruz? Sonrasında da samimi bir kapanış, kalpten kalbe kurulan bir bağ.
Gülümseyerek açtığım kitabı, gülümseyerek kapattım. Güzel bir beste gibiydi. Dönüp dönüp hatırlamamız gerek konular ince bir kitapta isabetli cümleler ile bizimle buluşmuş.
