Zarafetteki melekleri ve yaşamın karanlığındaki şeytanları göremeyen insan bilgiye ulaşamaz ve ruhu duygularını yitirmiş bir şekilde devam eder hayata.
Bir kadını mezara sürükleyen engellenmiş bir aşkın dünyadaki bütün insanlara yayılmış bir umutsuzluğa benzediğini düşünmüyor musun ? Bir ulus için kadın, lambanın yağı gibidir. Lambadaki yağ azalınca ışık azalmaz mı ?
Kederli insan ancak yalnızlıkta huzuru bulur, yaralı bir ceylanın, iyileşene ya da ölene kadar bir mağarada saklanmak için sürüyü terk etmesi gibi, o da insanlardan kaçar.