Muhakkak ki bütün insanların birer ruhu vardı, ama birçoğu bunun farkında değildi ve gene farkında olmadan geldikleri yere gideceklerdi. Bir ruh, ancak bir benzerini bulduğu zaman ve bize, bizim aklımıza, hesaplarımıza danışmaya lüzum bile görmeden, meydana çıkıyordu...Biz ancak o zaman sahiden yaşamaya, ruhumuzla yaşamaya, başlıyorduk. O zaman bütün tereddütler, hicaplar bir tarafa bırakılıyor, ruhlar birbirleriyle kucaklaşmak için, her şeyi çiğneyerek birbirine koşuyordu.
Sayfa 84 - Venedik Yayınları
Neyin içeride, neyin dışarıda olduğu, duvarın hangi yanından baktığınıza bağlıydı.
...suçların ve günahların sırrı, bu ülkede hâlâ bir sis bulutunun arkasında gizli kalmaktadır. Cezalar ise karanlık bir gecede parlak kılıçların ortaya çıkışı gibi insanların gözleri önündedir.
Okur Takip Önerileri
Bir kitabı okumayı düşünüyor
Serendipçe
İkide bir, “Ya aramadıkları bir şeyi bulurlarsa” diye iç geçiriyorum. Ya niyetlenmedikleri, hatta fikrinden
bile çok korktukları bir ışımaya neden olursa itişmeleri?
Ya kapalı kapılar ardında yürüttükleri pazarlıklarda belki bir dil sürçmesi sonucu, belki havaların da kışkırttığı bir huysuzluk haliyle gözlerimizin önüne fırlayıp burada
Ne zamana kadar insanlar ölülere değer verirken,
Yaşamlarını sefalet içinde sürdüren yaşayanları,
Unutacaklar ?
Burada gaddarlık, orada boyun eğiş. Hangisi hangisini doğuruyor? Gaddarlık yalnızca alçak yerlerde büyümeyen güçlü bir ağaç mı? Yoksa dikenlerden başka hiçbir bitkinin yeşermediği çorak bir tarla mı?
