20. yüzyılın başında Jack London bu kitabı yazmış. Kurgusuna göre, 2012 yılında bir virüs insanlığı temelinden yok ediyor ve yalnizca birkaç insan hasbelkader hayatta kalıp bir şekilde soylarını devam ettiriyor. Fakat medeniyet dediğimiz mevhumun eriştiği "gelişmişlik" ancak işinin ehli insanlarca yürütülebildiğinden, iş erbabı insanlar, teknoloji üretenler, doktorlar vs hiç kimse hayatta kalmamış. Kitabımızın kahramanı önceki yaşamında kimya alanında bir profesör olmasına rağmen sıfır noktasına dönüldüğünde esamesi okunmuyor. Önceki hayatında çok zengin olanlar köle haline gelip eziyet çekiyorlar. Film yıldızları, profesörler, zenginlikten başka yaşam görmemiş olanlar...
İşte London, bizi bu hayat ile tanıştırıyor. Buradan düşmek ya da silkinmek... Ne derseniz deyin, öyle çok çıkarımda bulunulabilecek bir eser ki, hakkı verilmemiş şimdiye değin.
Medeniyet insanların azınlık bir kısmını üretim araçlarının sahibi yapıp diğerlerinin onları beslemesidir diyor London. Kahramanın torunu soruyor: Etinizi kim kesiyor sütünüzü kim sağıyordu eskiden? Profesör de, paralı kölelerimiz vardı diyor. Onlara karşılığında bir kilo süt alabilecekleri paralar verip sağdıkları sütün tamamını alıyorduk, diyor. Çocuk da, ben olsam kendi emeğimle sağıp kazandığımı kendime alırdım, kimseye vermezdim, diyor.
