Psikolojik gerilim yazmak birikimden ziyade kıvrak zeka gerektirir bence. şiddet vs.ye yer vermeden sadece olaylarin akışıyla okuyucuyu germek, meraklandirmak, heyecanlandirmak, düşündürmek hiç kolay is değil. Bu kitap kısmen bunları başarmış diyebilirim, öyle sizi gerim gerim gerecek bir yani yok ama sürekli merak ettiren akıcı bir anlatımı var. Bu anlamda ortalamanın üstü buldum.
Bir hastane odasında uyandığında, eşinin, arkadaşlarinin, kimsenin kendisini tanımadığı, üstüne üstlük cocugu kaçırılmış halde olan baş karakterin hikayesini, daha ilk sayfadan empati yapa yapa okumaktan insan kendisini alamıyor. Kitabın temposu yüksek finalide gayet mantıklıydı. Tavsiye ederim :)
