Komonist Masasındaki Nazım Hikmet
Tolga ŞardanEn Eski Komonist Masasındaki Nazım Hikmet Sözleri ve Alıntıları
En Eski Komonist Masasındaki Nazım Hikmet sözleri ve alıntılarını, en eski Komonist Masasındaki Nazım Hikmet kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Nazım'dan Piraye'ye
Yeryüzünde hiçbir insan, hiçbir insana benim sana yaptığım kötülüğü yapmamıştır. Bütün bunlara rağmen gel. Sana "gel" diyecek kadar yüzsüz ve alçaksam ne halt edeyim, öyleyim işte. Fakat, gel.
Sayfa 126Kitabı okudu
Dört nala Uzak Asya'dan Akdeniz'e bir kurak başı gibi uzanan Bu memleket bizim
Sayfa 345 - Nazım Hikmet "Davet" şiirindenKitabı okudu
O hep şiirinin peşinde olan bir adamdır. Yalnız ve tenha.
Sayfa 365 - Nazım Hikmet hakkındaKitabı okudu
951'de bir denizde genç bir arkadaşla
yürüdüm üstüne ölümün
Sayfa 197 - Doğan Kitap
Belgeler gösteriyor ki Nâzım, komünistliği benimsediği günden ölünceye dek devletin takibi altında tutuldu. Öldükten sonra bile bu takipten kurtulamadı, uzun yıllar sakıncalı hali sürdü. Nâzım Hikmet’i takip, hiçbir zaman kendisiyle sınırlı kalmadı. Bebek yaştaki oğlu Mehmet, eşleri, sevgilileri, arkadaşları, arkadaşlarının arkadaşları, Nâzım’la yazışanlar, cezaevinde konuşanlar bile izleme altındaydı.
Nazım Hikmet ve Vâlâ Nureddin, Nisan’da Ankara’dan ayrılmadan önce Meclis’e davet edildiler. “Milli Mücadele” şiirinin yarattığı yankı nedeniyle Nâzım Hikmet’in annesi Celile Hanım’ın akrabası İsmail Fazıl Paşa, iki şairi Mustafa Kemal Paşa’ya da takdim etti. Nâzım Hikmet, hissettiklerini şöyle anlatmıştı: “Yüreğim çarpıyordu. Sert bir mavilik gördüm. Sonra bir altın sarısı... Sonra ak eller, kadın ellerine benzeyen biçimli, güzel ellerini gördüm. Belki de aklımda öyle kalmış. Belki de elleri öyle değildi, ama gözlerinin mavisiyle saçlarının sarısı öyleydi...”