Kör Baykuş
Sadık HidayetEn Yeni Kör Baykuş Sözleri ve Alıntıları
En Yeni Kör Baykuş sözleri ve alıntılarını, en yeni Kör Baykuş kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Ben sadece lambanın önünde duvara yansıyan kendi gölgem için yazıyorum, kendimi ona tanıtmalıyım.
Sayfa 10Kitabı okudu
Ne canlıların dünyasıyla bir bağım vardı ne de ölümün huzurundan ve unutulmasından istifade ediyordum, sadece hareket eden bir ölüydüm.
Sayfa 79Kitabı okudu
Ben artık eski ben değildim, eğer eskiyi getirtip onunla konuşsaydım, beni duymaz, isteklerimi anlamazdı. Bundan önce tanıdığım ama benden ve bana ait olmayan birisinin yüzüne sahip bir adam olurdu.
Sayfa 67Kitabı okudu
Sanki onun adını önceden biliyordum, gözlerinin pırıltısı, rengi, kokusu, hareketleri hepsi bana tanıdık geliyordu. Sanki ruhum önceki hayatta ruhlar âleminde onun ruhuyla yan yanaydı. Aynı maddeden aynı kökten olduğumuzdan birbirimizle birleşmeliydik. Bu hayatta onun yakınında olmalıydım. Asla ona dokunmak istemiyordum, sadece tenlerimizden çıkan görünmez ışınlarla birbirimize karışsak yeterdi. Bu korkunç olay daha ilk bakışta tanıdık geldi bana. Aralarında gizemli bir bağ oluşturan âşıklar her zaman birbirlerini eskiden de tanıyormuş duygusuna kapılmazlar mı? Bu rezil dünyada sadece onun aşkını istiyordum, başka kimsenin değil.
Sayfa 18Kitabı okudu
Sadece benimle alay etmek, beni kandırmak için var olanlar bir avuç gölgeden ibaret değiller mi?
"Tek tesellim, ölümden sonra hiçlik ümidiydi; orada tekrar yaşamak düşüncesi içime korku salıyor, beni hasta ediyordu. Ben ki henüz yaşadığım dünyaya bile alışamamıştım, bir başka dünya neyime yarardı benim?"
“çünkü ne kadılara yedirecek malım ne de şeytana verecek dinim var.”
Sayfa 45
‘Uzun zamandır başkalarıyla bütün bağlarımı koparmışım, kendimi daha iyi tanımak istiyorum.’
Sayfa 15
“Ben hep sessizliği iyi bir şey sanırdım, bir insanın deniz kenarında kanatlarını yayan Butimar kuşu gibi tek başına oturmasının iyi bir şey olduğunu sanırdım”
Sayfa 44Kitabı okudu
“Ama aniden ölüveren ve tüm gücüyle ölüme bir müddet daha direnen güçlü kuvvetli bir genç neler hisseder?”
Sayfa 86Kitabı okudu
Ölümün varlığı bütün vehim ve hayalleri yok eder. Bizler ölümün çocuklarıyız, hayatın aldatmacalarından bizi o kurtarır. Hayatın derinlerinden seslenir, yanına çağırır bizi. Ve biz, henüz insanların dilini bile anlamadığımız yaşlarda, ara sıra oyunlarımızı yarıda kesiyorsak, bunun nedeni ölümün seslenişini duymuş olmamızdır… Ömrümüz boyunca ölüm bize el eder, çağırır bizi. Her birimiz ansızın, sebepsiz düşüncelere dalmıyor muyuz, bu hayaller bizi öylesine sarıyor ki zamanı, mekânı fark etmez olmuyor muyuz? İnsan bilmez bile ne düşündüğünü; ama sonra kendini ve dış dünyayı hatırlamak, düşünmek için toparlanmak zorundadır. Bu da bir sesidir ölümün.
"...oysa bütün kalbimle de tiksiniyordum ondan, öyle sanıyordum ki aşk ve kin aynı şeydiler. "
"Korkunç ve keyifli bir hava... böyle havalarda hep ölümü düşünürüm"
"Yaralar vardır hayatta, ruhu cüzam gibi yavaş yavaş ve yalnızlıkta yiyen, kemiren yaralar."