Bizlere birkaç saat, birkaç gün müddetle; bitmek bilmeyen ayı, ağlayan çocuğu, kabaran bakkal hesabını unutturan polis romanına ve yazarlarına karşı şükrandan başka ne his besleyebiliriz?
Her zaman gerine gerine polisiye roman okumaktan zevk aldığımı, polisiye romanın edebiyatın en canlı ve en etkileyici türlerinden biri olduğunu söylerim. Polisiye romanın ikinci sınıf bir edebi tür olduğu biçimindeki zırva fikrin yanlışlığını hep vurgularım.
...Düşüncemiz, Fransız yazar Jean Cocteau'nun "aşk" için söyledikleriyle örtüşmektedir. Cocteau aşk için şöyle der: "Aşkın tanımı olamaz, aşkın ancak belirgin kanıtları vardır." "Polisiye roman"ın da eskilerin deyimiyle "ağyarına mani, efradına cami" yani kendinden olmayanı içine almayan ama kendinden olanı tam olarak içeren, bir tanımını vermek zordur. Ama bir yapıtın "polisiye" olup olmadığını belirten kanıtlar pekala vardır ve bu türün meraklısı bir okuyucu bunu çoğu zaman fark eder.
Geleneksel eleştiri bağlamında eleştirmenler açısından yanlış olan bir diğer nokta da polisiye roman okurunun küçümsenmesidir. Ülkemizin en yetkin eleştirmenlerinden Fethi Naci bile bu yanlış anlayıştan kendini kurtaramamıştır. İlginç bir Dashiell Hammett incelemesinde "Hammett'in kalemi bir kamera gibidir, sanki yazmaz gösterir; bunun
Fethi Naci'ye göre polisiye roman okuyan herkes kültür düzeyi belli yani seviyesinin düşük olduğu apaçık ortada olan( ! ) kişilerdir. Ne diyelim, sıkı bir polisiye roman okuru olan Charles Dickens, Andre Gide, Somerset Maugham, François Mauriac, Andre Malraux, Ernest Hemingway, William Failkner, Jean Paul Sartre, Jorge Luis Borges gibi romancılar, Allain-Souvestre ikilisinin ünlü "Fantômas" dizisine hayran olup "Fantômas Sevenler Derneği" kurmaya kalkan Guillaume Apollinaire, Blaise Cendrars, Max Jacop gibi edebiyatçılar, Churchill, Bukharin, Kennedy, II. Abdülhamid gibi siyaset adamları ve bu türün bizim edebiyatımızdaki meraklıları, örneğin bu konuda kitap bile yazan Salah Birsel, "polisiye romanın en köklü roman türü" olduğuna inanan Çetin Altan ve bizzat sıkı bir polisiye roman okuru olduğunu düşündüğümüz Fethi Naci'nin kendisi, herhalde Fethi Naci'ye göre "istisna" kişilerdir de biz sıradan polisiye roman okurları "kültür düzeyi belli" kişileriz!
Poe 14 yaşında küçücük bir kızken evlendiği, o tadına doyum olmaz "Annabel Lee" şiirine konu olan karısı Virginia Clemm, yirmi beş yaşındayken, 1847'de ölmüştür: Poe aşırı alkol almasının sonucu delirium tremens krizi geçirerek, Baltimore'da bir meyhanenin kapısında öldüğünde henüz kırk yaşındadır. Poe'yu değerli bir