"Her dakika bulunacağı korkusuyla yaşıyordu korku cezadan çok daha beterdir çünkü ceza bellidir ağır da olsa hafif de hiçbir zaman belirsizliğin dehşeti kadar o sonsuz gerilimin ürkünçlüğü kadar kötü değildi"
O kapıyı kapatırken biri onu bir tabuta kilitliyormuş gibi geldi.Dünya ölüydü,kalbinin sinirli atışı dışında bedeni bir boşluktu Acı,acı -acı,acı- her atışta zonkladı.
Çok geç olduğu gerçeğini hatırladı.Ayrıca,tamamıyla dibe çökmek istemiyorsa etrafında yükselen korku duvarlarını yıkmak için çaba sarf etmeliydi;-İnsanlarla birlikte olmak korkunun intihara sürükleyici yanlızlığına ve kara kara düşünmeye bir kaç saat ara vermek-İşte bunlar akıl sağlığını korumak için gerekli olduğunu düşündüğü şeylerdi