Zweig'ın öyküleri insana nasıl da iyi geliyor! Elime almamla kitabın akıp gitmesi bir oldu, incecik bir kitap ama güzel bir tat bırakıyor damakta. Zweig bu kitabında korku duygusunu güzel bir şekilde işlemiş ve okuması oldukça keyif vericiydi.
Kitaabın en sevdiğim kısmı burası oldu, küçük bir spoiler içerebilir;
"Korku cezadan çok daha beterdir, çünkü ceza bellidir, ağır da olsa, hafif de, hiçbir zaman belirsizliğin dehşeti kadar, o sonsuz gerilimin ürkünçlüğü kadar kötü değildir. Kızımız da cezası kesinleşir kesinleşmez hafifledi. Ağlaması seni şaşırtmamalı, bu sadece bir boşalmaydı, önceden baskı altında içinde duruyordu. İçte tutulan gözyaşları akıtılanlardan daha acıtıcıdır. O eğer çocuk olmasaydı veya içini en gizli noktasına kadar görme olanağımız olsaydı, inanıyorum ki aldığı cezaya ve döktüğü gözyaşlarına rağmen, dün olduğundan çok daha hoşnut olduğunu görürdük. Oysa dün, görünürde kaygısızca ortalıkta dolaşıyordu ve kimse onu suçlamıyordu."
