Tüm evleri birbirine benzemesine rağmen çok şirindi Silis-Maria köyü. Köydeki evlerden iki tanesi birbirinden farklıydı. Bu eski evlerden birinin bahçesinde çok güzel meyve ağaçları vardı, diğerinin ise bahçesi yoktu ama ahırı vardı. Bu evde tüm köyün İtalyan diye tanıdığı Travillo ve oğlu birlikte yaşıyordu. Pazar günleri baba ve oğlu birlikte el ele dolaşırlardı. Köyden geçtiklerinde herkes çok şaşırıyordu. Çocuk, adeta babasının kopyasıydı.Eğer Pazar günleri hava yağmurlu ise gezmeye çıkmazlar evde pencerenin önüne oturur dışarıyı seyrederlerdi. Bazen baba cebinden ağız mızıkasını çıkarır saatlerce çalardı.
Çocukta büyük bir ilgi ile babasını seyrederdi. Bazen de tarağının üzerine kâğıt parçaları koyarak, güzel şarkıları dile getirirdi. Her çeşit müzik aleti, babasının elinde dünyanın en güzel seslerini çıkarırdı. Çocuk babasının söylediği şarkılardan özellikle birini çok severdi.’’Bir göl vardı, Peskiyera’da’’ ,diye başlayan bu şarkı çok uzundu. Şarkıda neşeli sözler bir yana şikâyetlerde yer alıyordu. Şarkı bitince baba oğlunun omzunu sıvazlayıp:
—Aferin Enriko çok güzel söyledin, diyordu. Çocuğu sadece babası Enriko diye çağırıyordu, diğerleri kısaltma olarak Riko diyordu.
