Küçük Pierre
Anatole FranceKüçük Pierre Gönderileri
Küçük Pierre kitaplarını, Küçük Pierre sözleri ve alıntılarını, Küçük Pierre yazarlarını, Küçük Pierre yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Olup bitenler karşısında hayrete düşmeyen ve çevresine iyi kötü ayak uydurabilen, kendi mantığıyla evrensel mantığı birleştiren kişiye akıllı derim; doğanın karmaşasını ve insan çılgınlığını görüp de oraya düzen ve ahlakı sokmakta inat etmeyen kişiye akıllı derim; son olarak da böyle olmak için kendini zorlamayan kişiye akıllı derim.
Tüm insan tanımları içinde en sevmediğim, insanın düşünen bir hayvan olduğu tanımıdır....Sıradan kişilerde az rastlanılan akla, büyük düşünürlerde çok daha az rastlanılır.
Clément'ı görünce doğanın bana sıkıntı ve hınç dolu, boş istekler ve delice öfkelerle kabarmış huzursuz bir ruh verdiğini anladım. Hiçbir şey onun ruhunun huzurunu bozamıyordu. Mutlu ya da mutsuz olmamızın nedeninin, olaylardan çok kendimizde olduğunu ondan öğrenmem gerekirdi. Ama öğütleri dinlemezdim. İyi çocuk Clément'la karşılaştırılmazsam, oyunlarda yaramaz, duygusuz ve kötü bir çocuk olmaktan memnundum. Ben böyle bir çocuktum, yargılamayı size bırakıyorum. Kendimi temize çıkarmak için, tüm evreni yönettiği gibi beni de yöneten, insanların ve tanrıların hakimi olan zorunluluğu mu öne sürmeliydim? Yaşantımı her zaman etkilediği gibi beni bu defa da etkileyen, sıkıntı ve neşe veren güzellik aşkını mı öne sürmeliydim? Neyi öne süreyim? Kimseyi doğa ilkelerine ve estetik kurallarına göre yargılayamaz mıyız?
Bay Grépinet bana birçok soru sordu, hiçbirini yanıtlayamadım; bana eşek dedi, Değişim'i okumayan biri olarak, yeniden insana dönüşebilmek için sadece gül yenmesinin yeterli olacağını bilmediğime çok üzüldüm. Küçük yaşta bunu öğrendiğimden, eşekliklerimi rahat rahat Erdem bahçelerinde gezdirdim, onu bilimin ve derin düşüncenin gülleriyle besledim. Gülleri, hoş kokuları ve dikenleriyle beraber yedi; ama insan kafası üstünde her zaman küçük, sivri bir kulağı oldu.
...onu eskiden olduğu gibi sevmeye çalıştım. Anısını gömülmüş olan kalbimin derinliklerinden çıkardım, onu ovdum, parlattım ve ona hiç şüphesiz az kullanılmış, temiz bir şey görüntüsünü vermeye çalıştım.
... şimdi onu görmemeye alıştım ve zaten uzaklaşmış olan anısı yüreğimden yavaş yavaş silinmeye başladı.
...bana zarafeti ve Venüs'ün güzelliğini anlattı; ilgisiz duruşuyla bana duygusuz ve ulaşılmaz güzellikten zevk almayı ve onu uzaktan sevmeyi öğretti; bu da yaşamda bazen çok gerekli olan bir sanattır.
Bu zarif hanımefendi sana sıfat-fiil kurallarını öğrettiği için çok mutluyum; dilimizin en zorlu konusudur, ne yazık ki başında yanlış öğrendiğim için ben hiçbir zaman üstesinden gelemedim.
...düşünmeyi ve anlamayı bırakan mutlu bir insanın, güzellik karşısında kendini yok ettiğini hissettim; sonsuz, korkusuz, umutsuz, tanımlanamayan, kendisi de zaten tam bir sevinç ve tatmin olan arzunun ruha ve duygulara olağanüstü bir mutluluk getirdiğini anladım.
Evet, matmazel Mérelle'i seviyordum, güzelliği kadar beni etkileyen bir diğer yönü de ilgisizliğiydi. Bu sonu olmayan ve tanrısal bir ilgisizlikti.