‘Biz küçük çocuklarken hep İzmir’e kaçmayı düşünürdük. Batı,İzmir demekti,deniz demekti,palmiyeler demekti, Belkide özgürlük demekti.Köyümüzün Batı’ya doğru bir garip şose kıvrıla büküle uzar giderdi.Yolun bittiği yerde İzmir vardı.Bu yolun peşine düşüp çekip gitmek gelirdi içimizden ‘