Lizbon'a Gece Treni
Pascal MercierLizbon'a Gece Treni Gönderileri
Lizbon'a Gece Treni kitaplarını, Lizbon'a Gece Treni sözleri ve alıntılarını, Lizbon'a Gece Treni yazarlarını, Lizbon'a Gece Treni yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Bir hayatın bir daha dönmemek üzere alışıldık yönünden saptığı kritik anların sert ve çarpıcı bir dramatikliği olduğuna ve insanın ruhunda içten içe bir kaynama oluştuğuna inanmak hatadır.
Sayfa 42Kitabı okuyor
Ölüme Dair
Hayatları ne kadar kolay ya da zor ,ne kadar kuru ya da bereketli olsa da, o hayatı daha fazla tatmak istiyorlar. Sonları geldikten sonra o hayatın eksikliğini hissedemeyecek olsalar da ve bunu bilseler de bitmesini istemiyorlar...
Şiirin ciddiyetinden daha ciddi olan bir ciddiyet olabilir mi?
Ruh söz konusu olduğunda elimizde pek bir şey yoktur.
Bence bunlar cennete girme çabalarıydı;
Biliyor musun, en güzel şey, düşünmek değil. En güzel şey, Şiir.
Şiirsel düşünce olsaydı ve düşünen şiir, o zaman cennet olurdu.
Sayfa 319Kitabı okudu
Dışarıya bakarken uyanıktı. Kendi içine bakışıysa henüz öyle değildi...
Hayat yaşadığımız şey değildir, yaşadığımızı hayal ettiğimiz şeydir.
Sayfa 412Kitabı okudu
Yalnızlık nedir?
Başkaları bizden ilgilerini, saygılarını ve takdirlerini esirgerlerse neden onlara şunu söylemiyoruz: " Bütün bunlara ihtiyacım yok, ben kendime yetiyorum."
Bunun elimizden gelmemesi korkunç bir özgür olamama biçimi değil mi?
Bu bizi başkalarının kölesi yapmıyor mu?
Buna karşı hangi duyguları bent olarak, koruma duvarı olarak koyabiliriz?
İçimizde ki sağlamlık ne türde olmalı?
Sayfa 305Kitabı okudu
Çünkü her bir saniye, kendisinden önce olup bitmiş ne varsa yabancılaştırır.
Sonsuzluğun bakış açısından bakılınca önemi azalıyor.
" Geçmiş şeylerin izleri beni neden üzüyor, bunlar sevinçli bir şeyin izleri olsalar bile? "
Sayfa 223Kitabı okudu
Çünkü insanın dış dünyasının görünen her bir parçası biraz da iç dünyasıydı.
Uykusuz insanları sessiz bir dayanışma birbirine bağlar.
Sayfa 32Kitabı okudu
İnsan kendiyle ilgili gerçeği ancak kendi bulabilir.
Okuyan insanlar vardı, bir de ötekiler.