Mağara Arkadaşları
Ayfer TunçMağara Arkadaşları Sözleri ve Alıntıları
Mağara Arkadaşları sözleri ve alıntılarını, Mağara Arkadaşları kitap alıntılarını, Mağara Arkadaşları en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
“ Kalbimin üstündeki yumrukla yaşamaya alıştım..”
İnsanlarla içli dışlı olmak istemiyordum. Çünkü, insanlarla içli dışlı olunca, insanın içi dışı kalmazdı, onların olurdu.
Kendimi unutmak isterken, alabildiğine dolu yaşanmış ve kırıklıklarla örülmüş bir hayatın içinde; hep "ben" olarak yaşamaktan yorulmuş bir halde; daha önce yaşamadığım bir sokakta, kötü bir apartman dairesinde, kendimi unutmak umurumda değildi. Bir mücadele içindeydim.
“Keşke böyle olmasaydı her şey..” diye düşündü. “Ya da her şey böyle olsaydı da, ben umarsız olsaydım, olamadım.."
Can Yayınları
Sonra, kalbimin üstündeki yumrukla yaşamaya alıştım.
Can Yayınları
“İçim kurudu benim. İçimdeki güzel ağacın suyu çekildi, kurudu, bükülü kaldı. Şimdi içimde dayanılmaz bir katılık var. Öldürdüler beni abla.. İçimi öldürdüler.”
“Şarkılar mı içimizde böylesine uğuldayan..”
İçi ölmüş bir insan, bir insanı nasıl öldürebilir?
Şimdi kilitli bir kütüphanede durmadan tozlanan, hiç okunmamış bir kitap gibiyim. Uzun ve sıkıcıyım. İçinde ne olduğunu kimse bilmiyor.
“Gençlik..” dedi. “Sabah çiyi sanki. Uyku mahmurluğundan kurtulup tam tadını çıkaracakken, geçiveriyor..”
“Sona yaklaşmakta olduğu duygusu bile huzur veriyordu.”