Mahşer
Stephen KingMahşer Gönderileri
Mahşer kitaplarını, Mahşer sözleri ve alıntılarını, Mahşer yazarlarını, Mahşer yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Bateman,"Toplum tekrar ortaya çıkacak,"demişti. "Dikkat et, düzelecek demiyorum. İnsan ırkı düzelmez."
Geride, beş gün önce Trask'ın hücresinde öldürdüğü farenin iskeleti duruyordu.Lloyd, Trask'ı yemek istemiyordu.Korkunç bir düşünceydi bu.Yamyamlık etmek hoşuna gitmeyecekti. Trask'ı yalnızca erişebileceği bir yere kadar çekecekti. Ne olur ne olmaz diye.
"Sen hiç kâbus görüyormusun, Stu?" Stu, Glen Bateman'i dinlerken sık sık onun gördüğü karabasanı hatırlamaktaydı. Yüzü olmayan bir adam,bir binanın damında ya da bir uçurumun kenarında duruyordu. Arkasını batan güneşe vermişti. Kırmızı gözleriyle huzursuzca doğuya doğru bakıyordu.
"Aaanneeee.."
Lloyd ayağa fırladı.Zonklayan yaralı parmaklarından kanlar her yana sıçradı. Başını parmaklarının arasından mümkün olduğu kadar koridora doğru uzatmaya çalıştı.Gözleri öfkeyle yuvalarından uğramıştı. İki eliyle çubukları yakalayarak,"Kes sesini, köpek" diye bağırdı." Kes sesini! Beni çıldırtacak mısın?"
Larry gözlerinin dolmuş olduğunu farketti ve bir an kendi kendine kızdı. Central Parkında, güneşte oturmuş, zavallı bir emekli gibi [EYT'li :)] ağlıyordu.
"Seni karyolana yatıracağım anne." Larry eğildi, alev alev yanıyordu kadın,Larry dehşete düştü. Hiç kimse böyle kavrularak yaşayamazdı. Herhalde annesinin beyni kafasının içinde haşlanıyordu.