Sabitlenmiş gönderi
mutsuz olduğunda kırlarda yürüyüşe çıkardı. Fincan tabağı biçimindeki o çukura dek yürürdü. Aslında hep daha uzağa gitmek isterdi;yine de her defasında oraya oturur, pelerininin altına gizlediği küçük kitabını çıkarır,birkaç dize şiir okur ve etrafa bakınırdı.Aslında çok da mutsuz değildi. Artık kırk beş yaşına geldiği de düşünülürse belki hiçbir zaman çok mutsuz, çaresizce mutsuz olup,arada bir tehdit ettiği üzere kocasını terk ederek bu iyi adamın iş hayatını mahvetmeyecekti. Bayan Jarvis tam da inancını kırlarda yitirecek,evreni tanrı'sının yerine koyacak türde bir kadındı.ama ne inancını kaybetti ne de kocasını terk etti.şiirini hiçbir zaman baştan sona okumadı.yine de kırlarda yürümeye,karaağaçların arasından hayvanları seyretmeye ve Scarborough 'a tepeden bakan çayırlarda otururken hüzünlenmeye devam etti"
mektup Nehlüdov'un hem hoşuna gitti hem de gitmedi. Büyük bir mülk üzerinde egemenliğini hissetmek hoştu ama İlk gençlik yıllarında Herbert Spencer 'ın "Sosyal denge" adlı yapıtında ileri sürdüğü "adalet, özel toprak mülkiyetine izin vermez" savının etkisi altında kalmış olması hoşuna gitmedi. Gençliğin verdiği doğruluk ve kararlılıkla toprak özel mülkiyet konusu olamaz demekle kalmamış, düşüncelerine aykırı düşecek biçimde toprak sahibi olmak istemediğinden,o zamanlar küçük bir toprak parçasını köylülere vermişti.Simdi miras yoluyla büyük toprak sahibi olmuş biri olarak iki yoldan birini seçmek zorundaydı
Bir kitabı okumayı düşünüyor
Okur Takip Önerileri
Küçük bir yerde birkaç yüz bini bir araya gelmiş insanlar, üzerinde toplandıkları toprağı ne kadar bozmaya çalışmış, hiçbir şey yetişmesin diye taşlarla doldurmuş, taşların arasında uç veren otları yolmuş, ortalığı kömür ve petrol dumanına boğmuş, ağaçların orasını burasını kesmiş, tüm hayvanları ve kuşları kaçırmış olsalar da bahar,kentte bile yine bahardı. Bitkiler de, kuşlar da, çocuklar da neşeliydi. Fakat insanlar, büyük yetişkin insanlar, kendilerini ve birbirlerini aldatmaktan vazgeçmiyorlardı. İnsanlar,bu ilkbahar sabahını, tüm canlıların iyiliği için yaratılmış dünyanın bu güzelliğini, barış, dirlik düzenlik ve sevgi çağrıları yapan bu güzelliği değil, birbirlerine üstün gelmek için kendi uydurdukları şeyleri kutsal ve önemli sayıyorlardı.
Bir kitap okudu
426 syf.
·
Puan vermedi
Dr. Lecter ayaklarını tuttu, küçük bedeni birden grotesk göründü,masal cini gibi çömeldi ve sıçramaya başladı,sesi sonar gibi çınlıyordu. "Ben İsa'ya gitme istiyo..."
Aniden genç kadının ardından Sammie 'nin leopar gibi kükremesi duyuldu,adam ayağa kalkmış yüzünü parmaklıklara iyice bastırmıştı. Canlı bir sesle, boynundaki damarları şişire şişire söylemeye başladı:
" Ben İsa'ya gitme istiyo,ben İsa'ya gitme istiyo,eğer gerçekten iyi davranırsam İsa'yla gidebilirim."
Starling oldukça çabalamak zorunda kaldı." Dize İsa'ya gitmekten İsa'yla gitmeye dönüyor,"dedi.
"yazmak mutsuzluğun nedeni değil sonucudur." Montaigne
