Fütüvvet; gençlik, yiğitlik, cömertlik demek. İnsanlarla barışık yaşamak, dostların kusuruna bakmamak. “Âdem gibi melul, Nuh gibi iyi, İbrahim gibi vefalı, İsmail gibi dürüst, Musa gibi ihlaslı, Eyyûb gibi sabırlı, Davud gibi cömert, Muhammed gibi merhametli, Ebubekir gibi hamiyetli, Ömer gibi adaletli, Osman gibi hayâlı, Ali gibi bilgili olmak.” O halde, kapitalizmin zirve çağında bir fütüvvetnâme yazmak, suya nakışlar çizmekten farksız. Ben de böylesine bir çocukluk peşindeyim işte, “hayvani ruhlar” arasında kâmil insanı arıyorum. Aklı başında Batılı yönetim düşünürleri de öyle. Piyasa akademisyenlerinin çıkardığı gürültü sizi şaşırtmasın; ciddi bilginler her şeye rağmen “iş yerinde maneviyat” kavramını ihya peşindeler.
Bu kitapta peygamberler tarihinden Çin ve Yunan felsefe dünyalarına, Hz. Ali ve Farabi’den Charles Handy ve Stephen Covey gibi vicdanlı çağdaşlara kadar, birçok kadim ve modern kaynaktan hareketle bir “makul yönetici” portresi çiziliyor. Dünyanın gelecekte yaşanmaya değer bir yer olup olmayacağı, bu portrenin gerçeklikle münasebet derecesine bağlı olacaktır.
