Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.12
Milena'ya Mektuplar
Franz KafkaEn Yeni Milena'ya Mektuplar Yorumları ve İncelemeleri
En Yeni Milena'ya Mektuplar sözleri ve alıntılarını, en yeni Milena'ya Mektuplar kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz."Aşık olacak güçleri yok"
Yasanılmasi gereken ama yasanilmayan bir umut ,bir hayranlik,bir his bu kadar guzel anlatilabilir. Uzakda da olsalar asla sevgilerini yitirmeyen gizli aşk.
Bu kitabı okuyalı epey oluyor ama Kafka'nın cümlelerinin içtenliğini hâlâ hatırlıyorum.Milena' ya olan aşkını, daha doğrusu ona olan muhtaçlığını çok yalın bir şekilde anlatıyor.
Bence aşkın en saf hâli mektuba dökülendir.Kafka da bıkmadan usanmadan bunu yapıyor.Bazen mektuplarına cevap alamıyor ama olsun , o vazgeçmiyor .
Kitaptaki her bir cümleden aşk damlıyor âdeta.Bunu ilk sayfadan son sayfaya kadar hissediyorsunuz.
Kafka, aşkın verdiği dengesizliği ve kalbe laf geçirememeyi en önemlisi de ona olan muhtaçlığımızı aşağıda vereceğim paragrafta çok iyi anlatıyor :
" Bana her gün yazma, demiştim dünkü mektubumda; bugün de aynı şeyi istiyorum senden. Bu ikimiz için de daha iyi olur, hem bugün daha da direniyorum bu isteğimde. Ama ne olursun Milena , sen kulak asma bana , yine her gün yaz bana, kısacık da olsa yaz, bugünkü mektubundan daha da kısa olsa, iki satır ya da bir satır, bir sözcük olsun yaz Milena ... "
Kafka'nın Kalbi
Franz Kafka öncelikle hastalıklı bir insandı. Bu çok zayıf olmasından ileri gelebilir elbette. Kendi bavulunu taşıyamayan bir adam. Ancak kalbi o kadar büyük ki Milena Jesenska’ya duyduğu aşk engel tanımıyor. Milena evli bir kadın olmasına rağmen ona yazmaktan vazgeçmemiş. Ha bir de aralarındaki yaş farkı da bir problem değildi. Kafka 38, Milena ise 23 yaşındaydı. Kafka günlerini Milena’ya mektup yazarak geçiriyor ve ondan mektup bekleyerek. Milena ise kocasının onu aldatmasını umursamıyor gibiydi. Çocuklara ders vermeye, bir dergi için yazmaya devam ediyordu. 1920’lerin Prag’ında dikkatimi çeken en bir diğer olaysa Yahudilerin sevilmemesi. Halk gerçekten nefret ediyordu yahudilerden. Tıpkı şimdilerde müslümanlardan nefret ettikleri gibi. Kafka, Milena’nın evli olmasına aldırış etmiyordu. Sadece seviyordu onu. Saf bir şekilde. Rüyalarında onu görüyor, hasta yatağından kalkıp mektup yazıyordu. Bu kadar büyük bir aşkı ise kalbi daha fazla kaldıramadı.
Milena Jesenska’nın kalemi çok güçlüydü. Öyle ki Kafka kendisi bir yazar olmasına rağmen, Milena’nın yazdıklarını büyük bir açlıkla okuyordu. Kitabın sonunda verilen örneklerse bunun kanıtıydı. Eski zamanlarda mektuplaşmak isterdim. İstediğim kişiye istediğim anda ulaşmak belki de günümüz sorunlarını gün yüzüne çıkarıyordur. Biraz özlem gerek, anlamak gerek..
Franz Kafka’nın, kendi hastalığını ‘ruh ve kalp, yükü taşıyamaz hale gelince, akciğer yarısını alır ki yükün dağılımı en azından biraz eşit olsun’ sözleriyle anlatması en beğendiğim yerlerden biri oldu. Hastalığını bile naif sözlerle anlatıyor yazarımız. Bu yüzden benim naif ruhuma da hitap ediyor.. :) Hem sözleri hep mektuplaşmalar... Eskiden insanların sevdiklerine mektup yazmalarına hep özenmişimdir. Keşke şimdi de öyle olsaydı ya da keşke ben o çağlarda yaşasaydım dediğim çok olmuştur. Günümüzde istediğimiz şeylere çabucak ulaşabiliyoruz. Sevdiğimiz insanı herhangi bir sosyal medya hesabından bulabiliyoruz. Fotoğrafına bakabiliyoruz. Oysa önceden öyle miymiş? Bir çift sözü için bile günlerce beklenirmiş. Evet kitaptan çok mektuplaşmayı anlatıyorum. Çünkü açıkçası içerikten çok mektup yazısı olmasını beğendim. Eğer benim gibi mektup okumaktan hoşlanıyorsanız tavsiye ederim aksi halde sıkılabilirsiniz. Keyifli okumalar! :)
Aşka aşık
Selamlar kitap dostlarım
Uzun zamandır alıntılarını görüp okumak istediğim bir kitaptı Milena’ya Mektuplar. Milena’nın Kafka ile yazışırken evli olduğunu öğrenince çok şaşırmıştım. Kendi kendime ‘Ön yargılı olma Nihal, önemli olan okuduğun edebi eser.’ dedim. Altını çizdiğim çok güzel cümleler var lakin ben genel olarak kitabı sevemedim. Nedenlerimden bahsedeceğim ama umarım linç yemem.
Bazı insanlar aşka âşıktır. Önemli olan yaşadığı aşkı dağlara taşlara haykırmak, âşık olmanın getirdiği heyecan, hafif sarhoşluk ve deli cesaretidir. Bence Kafka böyle biri. Âşık olmanın onda yaşattığı hisler Milena’yı sevmenin bir adım önündeydi. Bu dediklerim tamamen benim hissettiklerim. Eminim ki tam tersini düşünenler de vardır. Özellikle ilk başlarda Milena’nın cevaplarını okuyamamak beni biraz eksik hissettirdi. Böyle hissetmemin bir nedeni sanki Kafka Milena’yı bu aşka zorluyormuş gibi hissetmemdi. ‘Bak sana karşı ilgi duyuyorum, seni önemsiyorum senin de bana karşı hislerin var.’ düşüncelerinden hareketle yazılmış gibiydi mektuplar.
Evli olan Milena’ya Kafka’nın birkaç kez ‘bana sadık olmanı bekliyorum’ demesi beni biraz düşündürttü. Sadakat böyle bir şey değil bence. Kaldı ki bu aşkın güzelliğinin bana geçmemesinin bir sebebi kendimi sürekli aldatılan konumunda düşünmemdi sanırım. Bir tarafta aşkımdan zarar gören, incinen, bir zamanlar sevdiğim biri varsa eğer bence aşk mutluluk getirmez.
Ben okurken büyük bir aşktan geriye kalan mektupları okumanın verdiği heyecan ve mutlulukla okuyamadım ama okuyacak olanlara keyifli okumalar.
instagram.com/p/B0OnOgGJXVk/?...
Uzun süre önce okuduğum kitaplardan yine birisi. Kafkayı anlamak sanırım derin bir düşünce istiyor. Milenaya olan sevgisini bu denli güzel anlatması oldukça etkileyici. Mektupların tek taraflı okunmasına rağmen aradaki bağ çok güzel anlaşılıyor. Bence okunması gereken ama herkesin beğeneceği tarzda bir kitap olduğunu düşünmüyorum. Ama Milena'nın da ona olan mektuplarını okumak isterdim..
"Yanımda yürüyordun, bir düşünsene, yanımdaydın!"