Asıl mânâ(anlam) odur ki: Elfaz( sözler) onu sımahta( kulak içine) boşalttığı gibi zihne nüfuz(etki) ederek vicdan dahi teşerrüb( içine çekmek harmanlamak) etmekle, ezâhir-i efkârı( fikirleri ve düşünce çiçekleri) feyizyâb ( çiçek açma tomurcuk açma) eden şeydir.
(- Muhakemât)