Kadın ve erkek, birbirlerinin refikiydiler; Şeytan ve dostları ise onları rakip haline getirdiler. Kadın ve erkek, birbirlerinin yarısı ve “yâr”i idiler; Şeytan ve dostları, onları birbirlerinin “yarası” haline getirdiler. Kadın ve erkek, birbirlerinin eşleri idiler; Şeytan ve dostları, onları birbirlerinin dertleri ettiler. İlk olarak kadın, cennetten çıkarılış sürecinde suçlandı. Beraberce yemişlerdi yasak ağaçtan ama kadını müsebbip saydılar. Yunan medeniyetinde(!) kadın insanlığın başına gelen belaların müsebbibi sayıldı. Batı medeniyetinde(!) ‘insan mı değil mi’ tartışmasının konusu oldu. İsrailoğulları’nda ikincil bile sayılmadı. İslâm öncesi cahiliye de hiçbir hakka sahip olmayan, hor ve hakir görülen, diri diri toprağa gömülen zavallı bir konumu vardı.
