Toplumlar, kütüphanelerin tozlu raflarında kalmış olan kara kaplı felsefe kitaplarının üzerine abanmış bilgiçlerin boş hayalleri ve hastalıklı fikirleriyle selâmete kavuşamaz.
İnsanlığı hakîkî saâdet ve selâmete çıkaracak olan ancak, peygamberlerin ve onların ardında Kur’ân ve Sünnet kültürüyle yoğrulup tasavvufî hikmetlerle kemâle ermiş olan Hak dostlarının rûhudur.
Yunus Emre Hazretleri rûhânî terennümleri ile, Mevlânâ Hazretleri irfan dolu Mesnevî’si ile, Şâh-ı Nakşibend Hazretleri hikmet derinliği ve kalplere mâneviyat nakşeden irşâdıyla, Aziz Mahmud Hüdâyî Hazretleri de, hiçliğin asâletli bir numûnesi olması ve halkından sultânına kadar herkesi mâneviyatla yoğuran terbiye üslûbuyla, İslâm ahlâkını yaşayan ve yaşatan rahmet insanlarını yetiştirmişlerdir.
Tarih boyu, cennet vatanımız en büyük buhranlardan işte böyle güzîde insanlar sayesinde selâmete erebilmiştir.
Bu itibarla; günümüz sıkıntı ve buhranlarını aşabilmek için o güzîde ve âbide insanlara, yani kalplerini bir rahmet dergâhı hâline getirebilen ve bütün mahlûkâta Hâlık’ın şefkat nazarıyla bakabilen yüksek ruhlara ve keyfiyetli nesillere ihtiyaç vardır.
