Nah Kalkınırız
Aziz NesinNah Kalkınırız Gönderileri
Nah Kalkınırız kitaplarını, Nah Kalkınırız sözleri ve alıntılarını, Nah Kalkınırız yazarlarını, Nah Kalkınırız yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Hepimizin aklına malûmun biri elbet gelmiştir,
— Kimse kimsenin yerine gidemez. Öbür dünyada herkesin yeri ayrılmıştır. Hani tiyatrolarda, uçaklarda numaralı koltuklar nasıl, işte öyle... Ama bunun toprakta yatacak yeri yok...
— Bulunur ona da bir yer elbet... Cehennemin ucu bucağı yok ki...
— Toprak bunu kusar be...
Sayfa 148 - Son Görevimizi YaptıkKitabı okudu
“Atma Ziya!” ve Führerli anılar demeci,
Hitler’le de, führer olmadan önceleri, çok içtenlikli arkadaştırlar. Münih’teki birahanelerde çok bira içmişlikleri vardır. Herif nazi mazi ama, şimdi eğri oturup doğru konuşmalı, Almanya’nın başına geçtikten sonra bile eski arkadaşı Ziya’yı unutmamış, mektup yazıp onu Almanya’ya çağırarak kendisine yardım etmek istemiştir. Ziya Bey’e Almanya’da yüksek bir görev verecektir. Çünkü o sıralarda Ziya Bey’in sıkıntı içinde olduğunu duymuştur. Hitler’den küçükadı “Adolf” diye sözeder. “İyi ki bizim Adolf’un sözüne uyup da Almanya’ya gitmemişiz. Yoksa beni de Nürnberg mahkemesinde ölüme mahkum ederlerdi.” der, biraz düşündükten sonra da ekler: “Yok, yok, ben Adolf’un yanında olaydım, bu işler gelmezdi başına; çünkü benim sözümü dinlerdi. Ona doğru yolu gösterirdim.”
Sayfa 134 - Bir Düğün Töreni KonuşmasıKitabı okudu
The End of The “Şeyli” Story
Takma taşak makma taşak, şişme taşak mişme taşak, her ne olursa olsun, taşak taşaktır ve buyüzden de eski düzen yeniden kuruldu. Ancak, şimdinin şişme ve takma taşaklılarıyla, eskinin kendinden taşaklılan arasında küçük bir aynm ortaya çıktı. Eskinin kendinden taşaklıları sırası gelmedikçe yiğitlik taslamazlarken, bu takma ve şişme taşaklılar yerli yersiz durmadan yiğitlik taslamaktadırlar ve bunların başlannda da, önce bir sertlik oldu, sonra boynuzlar çıkmaya başladı.
Sayfa 132 - İğdiş Edilmiş İnsanlar Ülkesinde Ayıp Yeri Yerinde Kalmış BiriKitabı okudu
Tek kalmış taşaklı adamı bulmak için, askerler, siviller, candarmalar, Polis köpekleri ve çakaralmazlarla silahlandırılmış muhtarlar dağı taşı aradılar, uçaklar, helikopterler her yeri taradılarsa da taşaklı kalmış o tek adamı bulamadılar. Ama o her gece kentin üstünde taşaklarının iki tostoparlak nurunu saçmayı sürdürdü.
Sayfa 131 - İğdiş Edilmiş İnsanlar Ülkesinde Ayıp Yeri Yerinde Kalmış BiriKitabı okudu
Gülmekten ilerleyemiyorum ki.
Televizyonda, radyolarda ve gazetelerde yayınlanan bu önemli konuşma da etkisiz kalınca, ceza yasasına hiçbir yurttaşın ağzına taşak sözcüğünü almaması için bir madde konuldu. Düşünce özgürlüğü olduğundan her isteyen yurttaş taşak üzerine enine boyuna düşünebilir, ama düşüncesini açıklayarak taşak aleyhine propaganda yapamazdı. Ceza yasasına göre, bir kişi, başka hiçkimsenin bulunmadığı yerde içinden geçeni söylemek için bile olsa yüksek sesle taşak dese beş yıldan on yıla, iki kişi söylese (yani biri söyleyip öbürü dinlese) onbeş yıla dek, üç kişi taşak derlerse (gizli örgüt kurmuş sayılacaklarından) onbeş yıl hapisten idama dek cezalandırılacaklardı. Taşak deyip de sonradan pişman olarak, taşak yerine Aktaş, yani Ak Türk Anonim Şirketi, diyenlerin cezası pişmanık yasasına girdiğinden, bağışlanıyorlar ve tanınmamaları için suratları ve taşakları değiştiriliyordu.
Sayfa 128 - İğdiş Edilmiş İnsanlar Ülkesinde Ayıp Yeri Yerinde Kalmış BiriKitabı okudu
Hocam, önemli…
Olunca taş ak olmalı
Olmamalı aman kara
Ah farfara farfara
Taş ak sığmaz şalvara
Altı okka olmalıdır
Tuman şalvar dolmalıdır
Şak şak da şak şak şak da şak
Altı okka gelen taş ak
Sayfa 127 - İğdiş Edilmiş İnsanlar Ülkesinde Ayıp Yeri Yerinde Kalmış BiriKitabı okudu
“O Rus, Bu Abd”
O ülkenin başka taşaklılan da yavaş yavaş taşak yarışına girmeye başladılar. Özellikle ülkenin taşaklı aydınları, basındaki taşaklı gazeteciler, taşaklı bilimciler ve sanatçılar yönetimi ele geçirmiş bulunan sahte taşaklılara ucundan kıyısından laf dokundurmaya başlamışlardı. Bu aydınların çoğu terbiyeli iyi aile çocukları olduklarından ve terbiyeleri müsait olmadığı için doğrudan “taşak” diye yazamıyorlar, bunun yerine “Taş ak olmalı, kara taş olmamalı.” gibilerden çok ağır başyazılar, köşeyazıları yazıyorlardı.
Sayfa 127 - İğdiş Edilmiş İnsanlar Ülkesinde Ayıp Yeri Yerinde Kalmış BiriKitabı okudu
“Çürük taşaklılar sine-i millete çekilsin!”, “İşlemeyen taşak, ne askı tutar ne kuşak!”, “İşlevini yapmazsa taşak, üremez oğul uşak!”
Sayfa 127 - İğdiş Edilmiş İnsanlar Ülkesinde Ayıp Yeri Yerinde Kalmış BiriKitabı okudu
İşlevini yapamayan taşak ne işe yarardı ki, altı okka değil, isterse altmışaltı okka olsun, işlevini yapamadıktan sonra...
Sayfa 126 - İğdiş Edilmiş İnsanlar Ülkesinde Ayıp Yeri Yerinde Kalmış BiriKitabı okudu
İmdat… ahahah!
Ben her zaman eşitlikten yanayım. Fransızlar ayıp olmasın diye “testicule” yerine “Taşak” deselerdi, ben de o zaman taşak yerine “testikül” demeyi uygun bulurdum. Ama o zaman da şöyle bir sorun çıkıyor ortaya. Türkçede erkek olanlar, salt erkeklerdir. Oysa Fransızların sözcükleri de erkekli dişilidir. Fransızca erkek sözcüklerin başına “lö”, dişi sözcüklerin başına “la” gelir. E taşak da dişi olamayacağına göre, Fransızlar bizim taşağa “Lö taşak” diyeceklerdi.
Sayfa 124 - İğdiş Edilmiş İnsanlar Ülkesinde Ayıp Yeri Yerinde Kalmış BiriKitabı okudu
Tüylerim ürperdi. Ben meyledemem azizim.
Bu öykünün başlığı “İğdiş edilmiş insanlar ülkesinde taşaklı kalmış biri” olacaktı. Ama bizde taşak sözcüğü de, yani şu hepimizin bildiği taşak da nedense ayıp sayıldığından, öyküye taşaklı bir başlık koyamazdım. Ben koyardım da öykünün yayınlanacağı derginin sorumlusu, başlığında taşak olan öyküyü yayınlamazdı. Peki, ne demeliydim? İşte yazıya “Önce öykünün adından başlamalıyım.” deyişim bundandı. Diyelim bir Fransız yada İngiliz yada Alman yazarı bu öyküyü yazacak olsaydı, ayıp olur diye taşak sözcüğünün Fransızcasını, İngilizcesini, Almancasım yazamıyacaktı da Türkçe olarak “Taşak” diye mi yazacaktı? Taşağa taşak diyememek bana dil ikiyüzlülüğü geliyor. Evet “oruspuya oruspu denilemez!” diye bir söz vardır ama, bu sözü bir kadına söylemek onu aşağılamak olacağı için yasayla önlenmiştir. Oysa bir taşağa taşak demek, hiç de taşağı aşağılamak değildir ki...
Sayfa 124 - İğdiş Edilmiş İnsanlar Ülkesinde Ayıp Yeri Yerinde Kalmış BiriKitabı okudu
Neden kimi sözcükleri söylemek ayıp yada bayağı sayılır da, o sözcüklerin yerine, aynı anlamı veren yabancı sözcükler kullanılınca ayıp sayılmaz? Bunu hiç düşündünüz mü? Örneğin, sidik yerine Arapça idrar denilir; ikisi de aym şey değil mi? “Çay, çiş getirir.” yada “Çay çok işetir.” denilmesi çok ayıp, ama “Çay diüretiktir.” dersek ayıp olmuyor.
Dildeki bu ikiyüzlülük beni sinirlendiriyor. Üstelik bu dil ikiyüzlülüğümüz gittikçe yayılıyor, yani bir anlama gittikçe sözde kibarlaşıyoruz. Çocukluğumda dona herkes don derdi ve don demek de ayıp sayılmazdı. Şimdilerde çok ayıp, Frenkçesi “Külot” dersek kibarlaşıyoruz. Don, kıçımızı kapadığı için mi ayıp sayılıyor? E peki, don kıçımızı örtüyor da külot neremizi örtüyor?
Sayfa 123 - İğdiş Edilmiş İnsanlar Ülkesinde Ayıp Yeri Yerinde Kalmış BiriKitabı okudu
Bizim orda Ökkeş Baba deyi bir yatır var. Er çocuğu olmayan herif Ökkeş Baba’ya gidiy, kurban kesiy, Yatırın başında dua ettiği kimin, o herifin avradı oğlan doğuriy... Ökkeş Baba yatırına gidenden sonra doğan oğlana Ökkeş adı veriliy, yoksam çocuk yaşamıy... Bizim orda Ökkeş adının çok olması bundan ileri geliy. Pazar yerinde bir sesleniysen Ökkeş deyi, herkes dönüp bakıy... Sese dönmeyen olursa anla ki ya Ökkeş değil, ya Ökkeş’tir ama sağır olduğundan sesi duymiy...
Sayfa 116 - Elim Mi Değiy GardaşKitabı okudu
Böyle vicdanlı insanlar da olmasa…
Bu bizim köyümüzün ağası Şahmuz ağanın ilk avradından üstüste iki kızı olıy. Şahmuz ağa çok kızıy. Çünküm, er kişinin çocuğu er olmak gerekiy. Üçüncü çocuğu da kız olanda, Şahmuz ağa vicdanlı kişi olduğundan avradını boşamıy, üstüne teze bir gelin alıy. İkinci avradından da üst üste iki kızı olıy. Ediy beş kız. Şahmuz ağa deli kimin olıy, n’eydicek bilmiy... Vicdanlı olduğundan ikinci avradını da boşamıy, teze bir gelin daha alıy...
Sayfa 116 - Elim Mi Değiy GardaşKitabı okudu
Batı toplumlarında kanunları, emirleri çiğneyenlere halkın nasıl tepki gösterdiğini anlatıyordum. Yine bir tarihte, yirmi yıldan çok oldu, Almanya’nın bir kentinde görevliyim, geçmiş gün, şimdi hatırlayamıyorum; ya Hamburger, ya Berlinger, işte öyle bir yer... Yanıma yine Türkçe bilen bir rehber vermişler. Acele işim olduğundan dalmışım, bu yandan karşı kaldırıma geçerken yaşlı bir Alman kadını koluma yapışıp geçiş lambasını gösterdi. Kırmızı lamba yanıyormuş. Rehberin dediğine göre bana çok ağır bir laf söylemiş. Bakın Avrupalınm tepkisine... Belediyenin nizamına, hükümetin emrine, devletin kanununa uymadın mı, hemen tepkisini gösteriyor. Araba maraba yok ki, kırmızı yanarken geçsem ne olur... Hayır, olmaz! Ben tabii kadına “Çok pardon madam” dedim. İşte o gün bugün ben, kırmızı lamba yanarken karşıya geçmem.
Sayfa 103 - Muasır Medeniyet SeviyesiKitabı okudu