Nietzsche ve İnsan
İoanna KuçuradiEn Eski Nietzsche ve İnsan Gönderileri
En Eski Nietzsche ve İnsan kitaplarını, en eski Nietzsche ve İnsan sözleri ve alıntılarını, en eski Nietzsche ve İnsan yazarlarını, en eski Nietzsche ve İnsan yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Sürü insanının bütün kaygısı "sürüce ayakta durmaktır"; sürü teki pasiftir ve her türlü yaratıcılıktan yoksundur. Kendisine söylenen her şeye evet der; ancak moral yargılarına saldırı varsa karşı çıkar; ama bu tepki "Zerdüşt'ün mağarasındaki eşeğin" tepkisidir. Bunların yanı sıra açıkyürekli değildir, dürüst değildir, kurnazdır, çarpık ruhludur; saklı köşeleri, dolambaçlı yolları sever; susar, siner, unutmaz, zamanını bekler ve beklerken kendini alçaltır.
Sayfa 32 - Türkiye Felsefe Kurumu YayınlarıKitabı okudu
"Büyük çapta yaratıcı insan 'benim' diyen insandır."
Sayfa 25 - 1997Kitabı okudu
"... özgür insan, yaratıcı insan, realiteye çevresini ve zamanını yöneten moralin gözlükleriyle bakarak fikir yürütmez; insanlar karşısında yargıç rolü oynamaz."
Sayfa 8Kitabı okudu
Geçmiş, belki de, aslında daha açığa çıkarılmamıştır.
Sayfa 10 - Yankı YayinlariKitabı okudu
Nietzsche'yi Doğru Anlamak
Nietzsche üzerinde konuşabilmek için,
Nietzsche’yi bütünüyle tanımak, onun dilini bilmek şarttır. Herhangi bir problem konusunda Nietzsche’yi konuşturmak istiyen, onun, değil tek ya da biriki cümlesine, bir tek yazısına bile dayanarak fikir yürütmekten, sonuç çıkarmaktan, yahut genelleştirmeler yapmaktan sakınmalıdır. Nietzsche’de öyle cümleler, hem de pekçok cümleler vardır ki, onları kavrıyabilmek, onun bunlarla neyi dile getirmek istediğini gösterebilmek için, araştırıcının Nietzsche’yi bütünüyle ve kendi gözleriyle tanımış olması şarttır. Yoksa Nietzsche’de sözler insanı çok kolay — tabiî denecek kadar kolay — aldatabilir; söylendikleri bütünden çekip çıkarılınca çelişik görünen birçok cümleler yanyana dizilebilir; hattâ, belli sözlere rağmen, Nietzsche’nin hiç söylemediği, hiç söyliyemiyeceği şeyleri ona yüklemek yanlışına düşülebilir, düşülmüştür de.
Sayfa 11 - undefinedKitabı okudu
İnsanlar “başkalarının yargı gücüne kendi yargı güçlerinden çok güvenliler”.
Sayfa 18 - Yankı YayınlarıKitabı okudu
"İyi-Kötü" bir "öz" değil, bir "yargı"dır.
“Kendi başına iyi” ve “kendi başına kötü” olan bir şey yok, “iyi” veya “kötü” diye adlandırılan şeyler vardır, “iyi” veya “kötü” yüklemleriyle kurulan değer yargıları vardır.
Sayfa 28 - Yankı YayınlarıKitabı okudu
Platon’dan beri Nietzsche’nin zamanına kadar her türlü insan başarılarının ve olayların değerlendirilmesinde ölçü, bir “öte” düşüncesi olmuştur. Bu “öte”nin hedefi ise, açık veya kapalı olarak, belli bir ahlâkın düzeniydi. Din için bu “öte”, bir “öte dünya”, bilgi için “ide”, “kendinde şey” ve buna benzer şeyler, kısaca bilinmiyen ya da bilinemiyen bir varlık alanıydı. Ama bu “öte” düşüncesi, yaşıyan insanın realitesine aykırı, hayata aykırı bir görüş olarak hayatı yoksullaştırmıştır; çünkü böyle bir şeyi hedef olarak göstermek, “bakışın belli bir yönüne doğru bir çeşit eğitim görmek, kişinin kendi gözleriyle görmesini imkânsız kılmak istiyen bir bakma tarzını istemek”tir
Sayfa 33Kitabı okudu
Sürü insanı kimdir? Sürü insanı, günlük dilde
“kötü insan” denilen, ahlâk kurallarına saygı göstermiyen insan, ya da yığın insanı değildir. Sürü insanı ahlâklı insandır. Her çeşidiyle sürü insanı, geçerlikte olan normların ve onun “gerek’lerinin sınırları içinde rahat rahat ya da zorlukla dolaşan, yapıp ettiklerini ve değerlendirmelerini bu ahlâkın değer yargılarına uydurmaya çalışan insandır
Sayfa 45Kitabı okudu