Oğlak Dönencesi
Henry MillerEn Eski Oğlak Dönencesi Gönderileri
En Eski Oğlak Dönencesi kitaplarını, en eski Oğlak Dönencesi sözleri ve alıntılarını, en eski Oğlak Dönencesi yazarlarını, en eski Oğlak Dönencesi yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Birey olarak tekrar doğabilmek için insan olarak dünyadan silinmelisin. Benliğin son ortak paydasından yukarıya yükselebilmek için kömürleşmeli ve mineralleşmelisin. Varlığının kökünden beslenebilmek için acıma duygusunu aşmalısın. “Olgulardan” yola çıkarak yeni bir cennet, yeni bir dünya yaratılamaz. “Olgular” yoktur - tek bir olgu vardır, o da her insanın, dünyanın her yerinde yaşayan herkesin kutsanmaya doğru yol aldığıdır. Kimi uzun yoldan gider, kimi kısa yoldan. Herkes kendi kaderini kendince çizer ve hiç kimse bu konuda bir şey yapamaz; müşfik, cömert ve sabırlı olmaktan başka.
Sayfa 37Kitabı okudu
Kesin olan tek şey şudur: öldüğünde ve dirildiğinde toprağa aitsindir ve toprağa dair ne varsa devredilemez bir biçimde senindir. Doğanın bir cilvesine dönüşürsün, gölgesiz bir varlığa; bir daha asla ölmeyecek, fakat etrafındaki bütün olaylar gibi gelip geçeceksin.
Sayfa 65Kitabı okudu
Gördüklerimi ve duyduklarımı derinlemesine düşünebilmek için bin yıl yalnız kalmak istiyordum - ve unutmak için. Dünyanın insan yapımı olmayan bir parçasını istiyordum, kusma raddesine geldiğim insandan tamamen bağımsız bir parçasını. Bütünüyle toprağa ait, fikirden yoksun bir şey istiyordum. Kanımın damarlarımda tekrar akmaya başladığım hissetmek istiyordum, yok olma pahasına bile. Taşı ve ışığı içimden söküp atmak istiyordum. Doğanın karanlık doğurganlığını istiyordum; rahmin derin kuyusunu, sessizliği ya da ölümün karanlık sularının kıyıya vurmasını. Acımasız gözün aydınlattığı gece olmak istiyordum; yıldızlarla, süzülen kuyruklu yıldızlarla bezeli bir gece. Geceye ait olmak; ürkütücü bir biçimde sessiz, aynı anda hem kavranamaz hem de anlaşılır olmak. Bir daha asla konuşmamak, dinlememek, düşünmemek. Hem kapsanan hem de kapsayan olmak. Merhamet yok, şefkat yok. Sadece toprağa ait bir insan olmak; bir bitki, bir solucan, bir nehir gibi. Ayrışmış olmak; ışık ve taştan mahrum, molekül kadar değişken, atom kadar dayanıklı, dünyanın kendisi kadar kalpsiz.
Sayfa 77Kitabı okudu
Dünyanın bir parçasıyım; yaşamın, dedikleri gibi ve hem ona aidim hem değilim.
Sayfa 102Kitabı okudu
Dostoyevski okumaya başladığım o ilk gece, hayatımın en önemli olaylarından biriydi, ilk aşkımdan bile daha önemli.
“Belki de insan sırf kimse ona inanmadığı için yazıyordu.”
" Zira tek bir büyük macera var, o da insanın iç yolculuğu ve o söz konusu olduğunda zamanın, mekanın, hatta icraatların önemi yoktur. "
Sayfa 14 - SirenKitabı okudu
" Sürüye katılmayı seçersen bağışıklık kazanırsın. Kabul görmek ve takdir edilmek istiyorsan kendini hiçliğe indirgemen ,sürüdeki diğer koyunlardan ayırt edilmez kılman gerekir. Düş görebilirsin , ama herkesle aynı düşü görmek koşuluyla. "
Sayfa 57 - SirenKitabı okudu
" İnsan elinin ve beyninin yarattığı dünyayla bağlantımı koparmayı başarmıştım bir şekilde. Dedem haklıydı belki , henüz filizlenirken okuduğum kitaplar beni mahvetmişti. Fakat yıllardır neredeyse hiç kitap okumamıştım, gerçi izleri oradaydı. Kitap yerine insan okuyorum şimdi. Onları baştan sona okuyup fırlatıyorum. Yutuyorum onları, teker teker. Ve okudukça doyumsuzlaşıyorum. Sonu yok. İçimde çocukken koparıldığım hayatın akışıyla tekrar birleşmemi sağlayacak bir köprü oluşmadıkça sonu gelmeyecek. "
Sayfa 62 - SirenKitabı okudu
İnsanlar boşluğu hiçlik sanırlar, oysa öyle değildir. Boşluk uyumsuz bir doluluktur, ruhun keşfe çıktığı kalabalık bir hayaletler dünyası.
Sayfa 193Kitabı okudu
Delilik dendiğinde mantığın yitimi kastedilir. Mantığın, gerçeğin değil çünkü diğerleri sessiz kalırken gerçeği söyleyen deliler vardır...
... bilirsin ki hayatı yöneten şey para, siyaset, din, eğitim, ırk, dil ya da gelenek değil, başka bir şeydir; sürekli olarak boğazını sıkmaya çalıştığın ve aslında senin boğazını sıkan bir şey, öyle olmasa birden dehşete kapılıp oradan nasıl kaçacağını düşünmezdin.
Sayfa 300Kitabı okudu