Kaç zamandır aynı cümleyi tekrar edip duruyordum. Talihin beni gözden çıkardığı zamanlarda, zaten benim de onu ihtimal dâhilinde tutmadığım aynı zamanlarda, elde avuçta yine bir hiç kalınca tekrar ederdim:
"Hiç olmamış bir şeyden daha değerli ne olabilir ki zaten."
Hiç.
Şebnem Balevi, birbirinden bağımsız görünen öykülerle olması mümkün görünmeyen fakat aslında hep oralarda olan durumları yazmış. Her birisi öylesine var ki bir yokluk ancak bu kadar görünür kılınabilirdi. Öyle olsun istediğimiz için uydurduğumuz yalana önce kendimizin inanması gerekirken ve zaten ilkin kendimiz inanırken her neler oluyorsa, tam da onların öyküleri. Kıyıda köşedekiler, söylenmemiş sözler, gidilmemiş yollar derken, bu öyküler, alıp kendinizi gitmenin yolunu yordamını arıyor.
Zaten insan bencildir. Yalanın dahi en güzelini önce kendisine saklar. Bu yüzden bıraktım kendimi. Yük oluyordu.
