Ölü Canlar

296 syf.

· Kitabı okudu

·

Puan vermedi

·

102 günde okudu

Rüşvetin, dolandırıcılığın, yolsuzluğun bir kültür ve fakirin çok fakir, zenginin çok zengin olduğu eski Rusya. Ne kadar tanıdık değil mi? Kitapta ana karakterimiz de bir dolandırıcı, yöntemi ise köle sahiplerinin henüz nüfus sayımından geçmemiş ölü kölelerini ucuz bir fiyata satın alıp devletten her köle başına belli bir para alarak (kredi mantığında sanırım) zengin olmak. Çiçikof, köle sahiplerini belli yalanlarla ikna ederek köleleri satın alsa da köle başına vergi ödemek zorunda oldukları için ölü canlara para ödemektense ucuz bir fiyata satmak çok daha mantıklı geldiğinden onları ikna etmesi çok da zor değildi. İşin etik tarafını kimse umursamıyordu. Çünkü ölü kölelerini almak için gittiği herkesin bir şekilde daha önce bir yolsuzluğa karıştığını öğreniyordu. Kendilerinden değil ancak birbirlerinden. Kimse kendi yaptığına bakmadan bir başkasının yaptıklarının ne kadar adice olduğundan bahsediyordu. Ve bu döngü kimse kendini sorgulamadığı için, herkes kendi kazandığına baktığı için ve çalışmanın, çalışarak kazanmanın değeri zamanla unutulduğu için bu şekilde devam ediyor. Zenginler, oturduğu yerden zengin olmayı, insanları-köleleri- basit işleri için çalıştırmayı sürdürüyor. Diğerleri ise gittikçe fakirleşiyor.

Ölü CanlarNikolay Gogol · Sonsuz Kitap Yayınları · 201623,9bin okunma

Eda

Hiçbir araç, hiçbir tehdit, hiçbir ceza, yeryüzünden haksızlığı kaldıracak güçte değildir.

Sayfa 295Kitabı okudu

Reklam

Eda

Eğer çabucak zengin olmak istiyorsanız hiçbir zaman zengin olamazsınız.

Sayfa 263Kitabı okudu

Eda

Çiçikof, okuldan çıkar çıkmaz kendine bir memuriyet aradı. Elinde çok iyi diplomalar bulunmasına karşın ancak mahkemede küçük bir iş bulabildi. Taşrada bile kayrılmak gerekliydi! Yılda otuz kırk ruble kadar az bir ücret! Fakat , çok fazla çaba göstermeye ve bu şekilde bütün güçlükleri yenmeye karar verdi.

Sayfa 189Kitabı okudu

Eda

Korku, vebadan daha bulaşıcıdır ve hızla yayılır.

Sayfa 161Kitabı okudu

Eda

Milyoner olan adam çıkara, hesaba kitaba dayanmayan, saf çıplak adiliği yakından görmek seçkinliğine sahiptir. Birçokları, bu zengin adamdan hiçbir şey beklemediklerini, bir şey umut etmeye hakları olmadıklarını bildikleri halde onu karşılamaya koşarlar, gülümserler, saygıyla şapkalarını çıkarırlar ve kendilerini onunla beraber yemeğe davet ettirmeye çalışırlar.

Sayfa 134Kitabı okudu