Elbette, gerçekten gücüm yetmeyecekse, kafa vurarak duvarı delmeye kalkacak halim yok ama karşımda bir taş duvar var ve gücüm yetmiyor diye de ona katlanacak değilim.
Hayatınızın öyle zor ve kısıtlı imkanların olduğu bir zamanında olursunuz ki bazen. Bu evre geçtiğinde ya büyük bir başarı hikayeniz olacaktır ya da dibin de dibini göreceksinizdir. Çabalayacak gücünüz de yoksa ikincinin gerçekleşmesi çok yakın. Yakın olduğunu bilmek yine de bir şey yapamamak...Çaresizliğin çaresi yok maalesef.
sınırlarını başkalarının çizdiği bir dünyada yaşamak, gerçek bir hapis. bir de kafanın içinde de o sınırlar oluşmaya başlamışsa ve olduğun yerden bir türlü kurutulamıyorsan.. delirmemek elde değil.
Olmuyor,
Hiçbir zaman da olmayacak.
Kabullenişim vazgeçtiğimden mi,
Bilmiyorum.
Olmamasından yoruldum,
Yorulduğumu unuttum.
Artık ümit etmiyorum.
Ümit yoksa,
Kırılmam artık.
En önemlisi de
Yorulmam artık.
Şiir de yazamıyorum düzyazı da
Resim de çizemiyorum.
Nereye aktarıyım ben bu içimdeki seli ?
Bilmiyorum.
Düz insana yer yok mu bu dünyada ?
Hiçbir şeye yeteneği olmayan fakat dünyanın her derdini dert edinmiş insanlar da var. En çaresiz olan da biziz.