''Sanki yanan kitapları değil de kendisiydi. Ve yanmıştı.''
Tüm bireylerinin yaşayan bir ölü olduğu ev. Tüm umutların toprak altına girip saklandığı bir ev. Habil ile Kabil in 40 yıllarda İran'da vücud bulduğu bir ev.
Yazar bir evin tüm ruhunu, dilemmalarını gözler önüne seriyor. Bunu yaparken bilinç akışı yönteminden faydalanmış. Zaman kavramının yerle yeksan olduğu bir roman. İç seslerin, geçmişle mücadelenin, çocukluk dönemi travmalarının çığlık attığı bir roman.
Yazar eserde (hitler detayından anladığım kadarıyla) 40lı yıllarda İran Erdebil'de yaşayan esnaf bir aileyi anlatıyor. Dönemin İran'ında erkek ve kadın rollerini, iç dünyalarını, gelgitlerini, kültürel normlarını gerçekçi bir dille anlatmaya çalışmış. Bilinç akışı yöntemini seviyorsanız başarılı bir eser, tavsiye ederim. :)
