Kitap yazmış olmak için kitap yazmayı gördük. Edebiyat-ı Meşrubat bunlarla dolu son zamanlarda ama bunun felsefeye sirayet ettiğini ilk kez görüyorum açıkçası. "Düşünür" kelimesi için de bunu kullanabiliriz. Düşünmek, sadece insani bir nitelik olarak ve de istemsiz de gerçekleşebilen bir şey olarak anladığımızda düşünmek kelimesi ile "düşünür olmak" denilen şeyin aynı anlama geldiğini burada görebilirim ben. Sanırım kendinden doğan kimi soruları, ilk haliyle kaleme aldığımızda düşünür olmadığımızı söylebiliriz değil mi? Ya da felsefe ile beraber varlığını oluşturduğumuz bilim dallarının anlamlandırdığı şeylerin ötesine geçip ya da onları hiçe sayıp en başa dönerek, onlar hiç yokmuş gibi davranarak yeniden felsefeyi üretmek, "Arkhe" oluşturmak doğru olmaz gibime geliyor.
Mesela birer ya da biner(binlerce, milyon, milyarlarca) örnekle gerçekleştirilen eylemleri değil de hiç yoktan anladığımız bir şeyi gerçek kabul etmek, ettirmek felsefe olmasa gerek.
Ben anlamadım mesela, felsefe şunu nasıl kabul ettirebilir bireylere: "Yazı, ölümden sonra hayatın varlığına inanmaktır." Sanki mantıksal olarak cümlenin kendisi bile yanlış.
Neyse, bence okumayın.
