Ölümcül Hastalık Umutsuzluk
Soren KierkegaardÖlümcül Hastalık Umutsuzluk Gönderileri
Ölümcül Hastalık Umutsuzluk kitaplarını, Ölümcül Hastalık Umutsuzluk sözleri ve alıntılarını, Ölümcül Hastalık Umutsuzluk yazarlarını, Ölümcül Hastalık Umutsuzluk yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Tanrım! İşe yaramaz şeyleri görmemize engel ol, Sen'in tüm gerçeğini görmek için her şeyi gören gözler ver.
Umutsuzluk içindeki insan ölümcül hastadır;
Ama ölmemektedir, sürekli bir can çekişme hali içindedir. 
İnsan sonlu varlığının içine kapanır ve mutluluğu bu sorumluluğun içinde ararsa umutsuzluğa düşer.
"Bir insanın gerçekten umutsuz olmaması için, her an içinde bu olasılığı yok etmesi gerekir."
Sayfa 28 - Ayrıntı Yayınları
"İnanç her şeyi kaybetmeyi göze almak demektir."
Sayfa 11 - Ayrıntı Yayınları
Ben, kendisi ile ilişkisi içinde,
kendisi olmak isterken, kendi saydamlığı içinde,
onu ortaya koyan gücün içine dalmaktadır. Ve
birçok kez anımsattığımız gibi bu formül inancın
tanımıdır.
Aslında sonsuzluğun içine
girerek, işlenmiş veya unutulmuş en ufak
günahlarımızın titiz bir listesini taşıyan ve
hazırlayan bizleriz.
"İnançtan kaynaklanmayan her şey günahtır. " Her günahtan sonra pişmanlığın olmayışı yeni bir günahtır, hatta bu günahın pişmanlıktan yoksun kaldığı anların her biri yeni bir günahtır. Ama içsel bilinçlerinin bir sürekliliği koruduğu insanlar ne kadar azdır!
Oysa inanmak şudur: Kendi olarak ve kendi olmayı isteyerek, kendi öz saydamlığı içinde Tanrı'nın içine dalmaktır.
Hayır, insanlar kaçınılmaz olarak
nereye varırsa varsın ve başlarına ne gelirse gelsin, tek bir şey yazgının dışında kalır: inanç ve bilgelik. Çünkü zihin söz konusu olduğunda, basit kadercilik kesinlikle insana hiçbir şey getirmez, zihnin kendinden daha acımasız bir düşmanı yoktur; ama aksine yıllar geçtikçe yitirilmesi bundan daha kolay olan hiçbir şey de yoktur.
Umutsuzluk düşünceyle ne kadar çok donanırsa, o kadar az görülür veya o kadar az rastlanır. İnsanlığın çoğunluğunun umutsuzluklarının derinliklerine fazla inmedikleri doğru olsa da bu, hiç umutsuz olmadıklarını göstermez. Yaşamlarında tinsel bir amaç olan kişiler çok enderdir! Bunu deneyen çoktur ve bunların içinde bu amacı terk etmeyen çok azdır! Ne tedirginliği ne de gerekleri öğrenmemiş oldukları için geri kalan her şey onlara önemsiz, hatta sonsuz derecede önemsiz gelmektedir. Aynı zamanda ruhundan kuşku duymanın ve tin olmak istemenin - onların gözünde bu çelişkidir ve çevrelerinin aynası bu çelişkiyi apaçık hale getirmektedir - dünya için bir zaman savurganlığı olduğu ve bunun yasalarca cezalandırılması gerektiği veya en azından insanlığa karşı bir ihanet ve çılgın bir yokluğun zamanını dolduran saçma bir meydan okuma olarak küçümsenmesi veya alaya alınmasının gerektiği, özrü olmayan bir savurganlık olduğu düşüncesine katlanamaz bunlar. Böylece yaşamlarının içine bir an doğar ve maalesef bu an en iyisidir!
Ve eğer yaşamın yalnızca umutsuzluğu taşıyorsa gerisinin hiçbir
önemi yoktur! İster zaferler isterse yenilgiler söz
konusu olsun, senin için her şey kaybedilmiştir, sonsuzluk seni artık hiç içine almaz, seni hiç tanımamıştır veya daha da kötüsü seni tanırken
seni kendi ben'ine, umutsuzluğun ben'ine çiviler!
Umutsuz durumuna rağmen... yine de kusursuz bir biçimde yaşamayı, deyim yerindeyse insan olmayı, onur ve saygınlık kazanmayı başarabilir. Hatta belki de kimse onun aslında daha derinlerde bir yerde bir benlikten yoksun olduğunu fark etmez. Böyle bir şey için dünyada hiç kimse fazla gürültü patırtı çıkarmaz; çünkü bir benliğe sahip olmak, insanın diğerlerine gösterebileceği en tehlikeli şeydir. Kişinin benliğini yitirmesi, sanki hiçbir şey olmamış gibi sessiz sedasız geçiştirilebilir; oysa bir kolun, bir bacağın, beş dolarlık bir banknotun, bir eşin kaybını gözlerden saklamak mümkün değildir.
Ölüm en büyük
tehlike olduğu sürece, yaşamdan birşeyler beklenir, ama diğer tehlikenin sonsuzluğu keşfedildiği zaman, ölüm için umut beslenir. Ve
ölüm umut olduğu sürece tehlike büyüdüğü
zaman, umutsuzluk ölememenin neden olduğu umutsuzluktur.