“Hayır,” dedi Angus yatıştırıcı bir sesle,
“şimdi değil, şimdi ölmeyeceksin. Ama ölmekte çarkın bir parçasıdır, doğmak da. Bir parçayı alıp geri kalanını görmezden gelemezsin… “
Yaşamak zorlu bir iştir, ama bizim gibi olursan aynı zamanda faydasızdır da. Hiçbir anlamı yoktur. Eğer tekrar çarkın bir parçası olmanın yolunu bulsaydım, bir dakika bile beklemezdim. Eğer ölüm yoksa yaşamanın ne anlamı var ki?
"Eğer insanlar Treegap’daki pınarın varlığını bilselerdi,sinek gibi koşa koşa gelip başına üşüşürlerdi.Sudan biraz içebilmek için birbirlerini çiğnerlerdi.Bu yeterince kötü zaten;peki ya sonra?Hayal edebiliyor musun?Çocuk olanlar hep çocuk,yaşlı olanlar hep yaşlı kalırdı.Bunun ne anlama geldiğini anlıyor musun?Sonsuza dek..Çark dönmeye devam edecek,sular okyanusa ulaşacak ama insanlar hiç değişmeyecek.Yol kenarındaki taşlar gibi..Bunu anladıklarındaysa,çoktan iş işten geçmiş olacak..”