En Eski Ölümün Anlamı Gönderileri
En Eski Ölümün Anlamı kitaplarını, en eski Ölümün Anlamı sözleri ve alıntılarını, en eski Ölümün Anlamı yazarlarını, en eski Ölümün Anlamı yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Kural olarak her iyi kişinin ölümü rahat ve huzur içerisinde gerçekleşir; fakat isteyerek ölmek, seve seve ölmek, neşeyle ölmek hayattan el etek çekmiş olanın, yaşama iradesinden vazgeçip onu yadsımış olanın ayrıcalığıdır.
Buda dininin mensuplarının nezdinde bu varoluşun adı Nirvana, yani sönme sükuna ermedir.
Sayfa 127
Yine de ölüm korkusu herkes için kaçınılmazdır, çünkü kökleri bilgide değil fakat sadece iradedir. Ve zihin değil sadece irade yok edilemez unsur olduğu için bu bütün dinlerin ve felsefelerin sonsuzlukta zihnin ya da kafanın üstünlüklerine değil sadece irade ya da kalbin erdemlerine bir ödül vaat etmeleri sonucunu doğurur.
Sayfa 109
İnsanın sınırlılığını, ölümün kaçınılmazlığını bilmek, kendi başına hayatı anlamlı ve önemli hale getirebilir.
Doğa her zaman anaçtır ve ona karşı her yabancılaşma her zaman insan adına keyfi, akıldışı hatta günahkârca bir iştir.
Sayfa 13 - Say Yayınları
Kendinizi yabancı hissediyorsunuzdur, dahası içten içe her zamanki ruh haline yabancı büyük bir boşluk veya derin bir uçurum sezinliyorsunuz.Bunlar varoluşçulara göre tekinsiz tecrübelerdir ve gerçeğin en iç özünü inşa ederler.Böyle zamanlarda hissettiğimiz derin bir sıkıntı yahut endişe duygusudur; belli bir şekilde hiçbir şey ama genelde her șey bizi tehdit eder ve bunaltır.İçimiz kaygı ve endişeyle dolar, varolușçulara göre bu metafizik kökleri olan psikolojik bir durumdur.Eğer birisi bu tekinsizlik duygusuyla bunaldığımızda bizi bunaltıp sıkanın ne olduğunu soracak olursa muhtemelen şu cevabı veririz: "Hiçbir şey".Bu sözcükler sandığımızdan daha doğrudur.Çünkü bizi sıkıp bunaltan şey, varlığımızın sonsuz gücü ve doluluğuyla tutup desteklenmiyor olduğumuzun sezgisidir.
Sayfa 15 - Say Yayınları
Deniz Kabuğu
Doğanın hakiki simgesi her yerde her zaman dairedir, çünkü o yinelenmenin kalıbıdır; esasen bu doğadaki en genel formdur.Çünkü doğa gökcisimlerinin devranından organik varlıkların doğum ve ölümüne kadar her şeyde onu müessir kılar.Zaman ve onun içindeki her şeyin dur durak bilmeyen akışında ardı arkası kesilmeyen bir varoluş yani doğa ancak böyle mümkün hale gelir.
Sayfa 74 - Say Yayınları
Şimdi 43. bölümde ele alınıp tartışılmış olan karakterin yani iradenin babadan miras kaldığını, buna mukabil zihnin anneden geldiğini bir kez daha hatırlar da bunun yardımıyla düşünecek olursak o zaman bunun, bireysel insan iradesinin doğumla anneden elde edilen zihni ölümle kendisinden ayırdığı ve dünyanın mutlak manada zorunlu gidişatının kılavuzluğu altında şimdi değişmiş ve onunla ahenktar hale gelmiş tabiatıyla uyumlu yeni bir zihin elde ettiği yolundaki görüşümüzle pek iyi bağdaştığını görürüz.Bu yeni zihinle irade daha önceki varoluşuna ait hatırası olmayan yeni bir varlık haline gelecektir; hatırlama melekesine sahip olan sadece ölümlü ya ya da formdur, halbuki irade ölümsüz yan, yani cevherdir.
Sayfa 116 - Say Yayınları
Bencillik
Bencillik gerçekte insanın bütün gerçeği kendi şahsıyla sınırlamasından ibarettir, çünkü o başkalarında değil sadece bu (ben dediği şey) de yaşadığını tasavvur eder.Ölüm ona daha iyi bir şey öğretir, bu şahsı ortadan kaldırır, böylece insanın hakiki tabiatı, yani onun iradesi bundan böyle sadece başka bireylerde yaşayacaktır
Sayfa 124 - Say Yayınları
Hayat boyunca insanın iradesi özgürlükten yoksundur; değiştirilmesi mümkün olmayan karakteri temelinde davranışı saikler zinciri içinde zorunluluklar gerçekleşir.Șimdi herkes hafızasında yaptığı ve tatmin olmadığı birçok şey taşır.Eğer o yasamaya devam edecek olsaydı karakterinin değişmezliği dolayısıyla aynı şekilde yaşamaya devam edecekti.Dolayısıyla onun hakiki doğasının çekirdeğinden yeni ve farklı bir varlık olarak ortaya çıkabilmesi için ne ise o olmaktan çıkması gerekir.Bu sebepten ötürü ölüm bu bağları gevşetir; irade özgür hale gelir
Sayfa 125 - Say Yayınları