Milli Güreşçimiz Koca Yusuf, Elimi Tut adlı hikaye, Uzun bir Titanik araştırmasının Sunay Akın dilinden anlatımı, Gülcemal gemimiz, mafya babası Al Capone'nin çocukluğundan gençliğinden gelen yol derken Sunay Akın Hocam, hepsini öyle bir dille anlatıyor ki (arada hoşnut olmayacağım hikayeler var, napalım siyaseten uyuşmuyoruz demiştim ama seviyorum kendisini bu asla değişmeyecek) hayran, hayran ve bir kere daha ona hayran oluyorum okurken
Onun bir anlatım tarzı var ki o tarza hayran olmamak elde değil. Size bir olayı bir hikayeyi anlatıyor. En son da işte o kişi şu'dur, bu'dur gibi örneklerle daha bir hoşa gidiyor. Bu da onun tarzı işte. Bir yazı veriyor, sonra o yazıyı "İşte, o yazının sahibi Mustafa Kemal'dir" diyerek noktalıyor ki ben zaten uçmuş gitmiş oluyorum.
Kitabın ismine de bir dokunalım mı? Denizde Kaybedilen Hayatlar yerine Önce Çocuklar ve Kadınlar denilen denizcilik terimiyle en olumsuz koşullarda bile olumlu bir başlık bulabilmek yalnızca yazarlık değil; aynı zamanda Sanatçılıktır!
Cümleten mutlu keyifli okumalar. An itibariyle Mutlu dedim ve gene hava bozdu. Neyse, biz moralimizi bozmayalım. İyi günler efendiler..
