Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur

The Masks of God #2

Oriental Mythology

Joseph Campbell

Oriental Mythology Gönderileri

Oriental Mythology kitaplarını, Oriental Mythology sözleri ve alıntılarını, Oriental Mythology yazarlarını, Oriental Mythology yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
561 syf.
8/10 puan verdi
4/5 Stars (%78/100) This is the second book in the series called The Masks of God by Joseph Campbell, aka the God of Mythology himself. Whenever you hear the word mythology, Campbell's name is always mentioned. Campbell is extremely important in the field of myths. I've used him as a source for hundreds of times. It is no wonder that this series is also very good. As it can be understood from the title, this book mainly deals with Asian myths and legends. I am especially interested in Japanese mythology, so this book was great for me. I borrowed it from my university library and finished it within a day. It is very fun to read but also very informative. Great source for research but also great to just spend some time and relax.
Oriental Mythology
Oriental MythologyJoseph Campbell · Arkana Publishing · 199266 okunma
Bu acılı dünya, bu durumuyla sonsuza kadar sürecektir. Ayrıca, gözün gördüğü acılar, hiçbir biçimde, bütünün boyutlarına ilişkin fikir veremez. İnsanların ve çevresindeki hayvanların, bitki dünyasının ve dayandığı yerin, kayaların ve suların, ateş, rüizgâr ve uçan bulutların, gezegenleriyle uzayın kendisinin sefaleti, toplam varlğıyla evrenin kendisi olan hep yașayan, hep aklanan gövdenin ve kümenin sefaletinin ancak bir bölümüdür.
Reklam
Yanlızlık hep aynı
M.Ö. 2000, Mezopotamya'dan bir papirüs: "Simdi kimle konusabilirim? Kardegler kötü, Bugünün arkadaslari sevgi bilmiyor, Simdi kimle konusabilirim? Kibar insanlar yok oldu; Her yerde kaba yüzlüler var. Simdi kimle konusabilirim? Belginlikle yildim, Inanç sahibi tek arkadasim yok. Simdi kimle konusabilirim? Ülkeyi kötülük kasip kavuruyor; Sonu da yok."
Buddha'nın İlk Soylu Gerçeği "Yaşamın bütünü üzüntüdür" ve Aquinolunun "İnsanın bu yaşamda mutluluğu bulması olanaksızdır" yargısı birbirine nasıl da yakındır.
Bir başka Freudyen bebeklik teması, Kitab-ı Mukaddes'te de sık sık yinelenen bir duygudur: "İnsan nedir ki, onu büyütesin ve yüreğin onunla meşgul olsun?" (Eyüb 7: 17. Mezmurlar)
Reklam
Yürekleri kibirle doldu ve tanrıça tanrıya seslendi "İnsan gövdesi gerçekten ne kadar iyi veya kötü olabilir
Kurbanın gövdesi kesilmiş ve gömülmüştür. Toplumun beslendiği bitki bu gömülen parçalardan ürediği gibi, bu meyvalardan yiyen herkesin üreme organları oluşmuştur. Dolayısıyla ölüm dünyaya cinayetle gelmiştir ve kendi zıtyıyla, üremeyle dengelenmiştir.
..."Günlük yaşam, yaşamın Dionysosçu gerçekliğinden unutkanlık körfeziyle ayrılmaktadır ve derinliğe bakıştan sonra günlük yaşam geri geldiğinde ancak iğrenmeyle karşılanabilmektedir. Bu tür bir zihinsel yapının sonucu zahitlik, yaşam iradesine karşı olumsuz bir tutum doğurmaktır."
Sayfa 273Kitabı okudu
Kendilerini ölümlü gövdeleriyle ve onun edimleriyle tanımlayanlar elbetteki her şeyi acıyla dolu bulurlar, çünkü onlara göre her şeyin sonu gelmektedir. Fakat kendileri de dahil her şeyin çevresinde döndüğü sonsuzluğun hareketsiz noktasını bulanlar için her şey olduğu biçimiyle kabul edilebilirdir; hatta gerçekten de muhteşem ve mucizevi görülür.
Reklam
İyi bir asker olarak değil, gelişmiş tekil birey olarak yaşam ülküseldir. Doğu'da benzerini aramak boşunadır. Orada ülküsel olan egonun geliştirilmesi değil bastırılmasıdır.
Çünkü Nietzsche'nin dediği gibi, yaşam "aldatılmak ister ve aldatma üstüne yaşar", fakat bazen bir anlık gerçeğe gereksinim duyduğu da olur.
Yalnızlık hep aynı
M.Ö. 2000, Mezopotamya'dan bir papirüs: "Şimdi kimle konuşabilirim? Kardeşler kötü, Bugünün arkadaşları sevgi bilmiyor, Şimdi kimle konuşabilirim? Kibar insanlar yok oldu; Her yerde kaba yüzlüler var. Şimdi kimle konuşabilirim? Belginlikle yıldım, İnanç sahibi tek arkadaşım yok. Şimdi kimle konuşabilirim? Ülkeyi kötülük kasıp kavuruyor; Sonu da yok."
Eğer dünyayı Tanrı yarattıysa, insanı onun parçası olarak yaratmıştır; insan doğaya aittir, organik olarak doğanın parçasıdır... Kendiliğinden olmanın ve insanların âdetleriyle, inceltilmiş yapay ikiyüzlülükleriyle sınırlanmamanın kutsal bir yanı vardır. İnsana ait herhangi bir şeyle sınırlanmamış olmanın doğrudan ve taze bir tarafı vardır." Japon Zen Buddhist felsefeci Daisetz T. Suzuki
Sevgiyle barışıp uzlaştık mı, bizi bütünleyecek sevgilileri de buluruz.
Sayfa 39
93 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.