Osmanlı Beyliğinin Kuruluşu Sözleri ve Alıntıları
Osmanlı Beyliğinin Kuruluşu sözleri ve alıntılarını, Osmanlı Beyliğinin Kuruluşu kitap alıntılarını, Osmanlı Beyliğinin Kuruluşu en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Fırat'ı geçmek isterken Süleymanşah'ın atının ayağı sürçtü, Bey nehre düşüp boğuldu.
Sayfa 26 - Alfa Yayınları
Gerek Ertuğrul'un babası olduğunu sandığımız Süleymanşah hakkında, gerek onun sanlık olduğu rivayet edilen Kayı boyu hakkındaki bilgilerimiz hiçbir tarihsel malzemeyle donatılmış değildir. Bu efsane-tarihin ancak XV. yüzyılda kurgulanıp ortaya çıktığı söylenebilir.
Sayfa 25 - Alfa Yayınları
Nitekim Osmanlı tarihçileri için efsanevi Süleymanşah, geçmişteki İznik Selçuklu Sultanlığının kurucusu olurken, aynı zamanda, gelecekteki Osmanlı Beyliğinin kurucularının atası olacak ve böylece Selçuklu-Osmanlı uzantısını açıklığa kavuşturacaktır.
Sayfa 25 - Alfa Yayınları
Kök Türklerde geyik kutsaldır. Türk türeyiş efsanelerinden birinde geyik bezeği kullanılmıştır. Ayrıca kurbanlıktır. İşbara Kağan, içinde geyiklerin gezindiği bir koruyu çitle çevirmişti. Onları inciten öldürülürdü. Kavak ağacına gelince, ortaçağ Türk folklorunda kavak değil, kayın ağacı mübarek sayılır. Bence ''kavak'' Osmanlı tarih yazarlarının yanılmasıdır.
Sayfa 93 - Alfa Yayınları
Savaştan dönen gaziler yağ sürünürlerdi (yağlanırlardı). Hiç şaşmayalım. Bütün Frank ve Sakson kralları da onction (yağlanma) törenlerine uymak zorundaydı. Böylece gökten iletilen kutsal ruh, zeytinyağı aracılığıyla vücuda sindirilirdi. Türkmenlerin bu âdeti Hristiyanlardan öğrendikleri bellidir.
Sayfa 83 - Alfa Yayınları
Süleymanşah'la başlayan ön-Osmanlı tarihi, tarihle değil, efsane-tarihle ilgilidir. Ama gene de efsane, bir yandan, dolaylı olarak, geçmişteki doğruları yakalamaya vesile olurken, öte yandan, tarih-tarihin başlangıcında sorulabilecek birçok soruya yanıt verebilir.
Sayfa 25 - Alfa Yayınları
Osman Bey'in ne zaman Müslüman olduğunu kesinlikle bilmiyoruz. Onun İslam'ı benimseme öyküsü şöyle anlatılır: Osman Bey bir gece imamın birinin evinde konaklar. Hoş beş arasında imam, ''Bey'' der, ''kusuruma bakma arkanda duran nesneyi kaldırayım.'' Osman ayıtır, ''Ne nesnesi?'' ''Kuran-ı Kerim'dir, Hazreti Muhammed'e inen kelâmdır'' der imam. Osman Bey hiç tınmaz. Ancak imam odasına çekilince gözüne uyku girmez, yataktan kalkar kitabı alır ve sabaha kadar okur (oysa aynı gelenek Osman Bey'in okuma yazması olmadığını söyler). Sabah olunca Osman Bey artık bir mümindir.
Sayfa 69 - Alfa Yayınları
Sultan I. Kılıçarslan hakkında şu haberi vermeden edemeyeceğim. ''Sultanın gerçek payitahtı çadırından ibaretti,'' deniliyor. Orhan Bey de bu tarihten iki yüz küsur yıl sonra çadırda yaşayacaktır.
Sayfa 29 - Alfa Yayınları
Osman Bey zamanında yaşamış olan üç tarihçiden ne Pachymeres, ne Kantakouzenos ne de Nikephoros Gregoras Türklerin Rum köylülerine gaddarca davrandığını yazmaz. Üstelik Pachymeres Anadolu doğumludur, Gregoras ise Türklerden nefret eder.
Sayfa 60 - Alfa Yayınları
Osman'ın amcası Tündar'ın başında beylik sevdaları esiyordu. Osmanlı aksakallılar ''zarar-ı amn''dan ''zarar-ı has yeğdir'' dediler. Osman, tek bir ok atışıyla amcasını vurup öldürdü.
Sayfa 48 - Alfa Yayınları
Osman Bey'in daha önce ya da sonra Müslüman olduğu hiç fark etmez. Müslüman olduğu muhakkaktır. Kiliseleri yıkıp camiler yaptırmıştır.
Sayfa 71 - Alfa Yayınları
Asya göçebe-çoban-savaşçı toplumlarında Osman Bey ve Timur gibi önderler, ancak arpalık dağıttıkları taşeron sayesinde siyasal erki (ya da devleti) ele geçirebilmişlerdir.
Sayfa 68 - Alfa Yayınları
Bütün Bizans ve Arap kaynaklarının üzerinde birleştikleri bir nokta daha vardır: Osman Bey'in adı Osman değil, Atman ya da Otman'dır. Bizans tarihçileri, Pachymeres ve Nikephoros ona Atman derler. Arap tarihçileri İbn Batuta, al-Umari ve İbn Haldun ise ona Otman derler.
Sayfa 38 - Alfa Yayınları
Budist felsefede samsa ''devran'' demektir.
Sayfa 42 - Alfa Yayınları
Gündüz Alp'in oğlu Aydoğdu öldürülünce mezarı taşla çevrilip, üzerine taş yığmışlardır. ''Vilayette ne kadar at sancılansa gidip kabrini tavaf ettirdiler ve oradan alınan bir avuç toprağın sıtmaya iyi geldiğini'' sanırlardı.
Sayfa 44 - Alfa Yayınları